Forbesina dedit et Cantarella stramazzum,
speronata statim quas relevare facit. 175Iamque comenzabant tegnam gratare vicissim,
inter Pedocchios stirps tavanella ruit.
Pulverulentus erat garboius ad astra levatus,
nil nisi per terram corpora morta cadunt.
Tanquam cornacchiae, volitant per nubila testae, 180coratae, milzae, brachia, terga, manus.
Cum brandis finos audis spezzarier elmos,
spata ferit spatam, scutaque scuta terunt.
Qualis garboius, qualis confusio fitur,
quando fasolorum piena pignatta bulit: 185talis erat, dum Mosca cadit, Formica resurgit,
dum Zenzala ferit, Myrmilioque parat.
Grillos, Pampognas, Zaninos atque Locustas
innumeras cernis rubra per arva mori.
Sed quid olympiacum video trepidare theatrum? 190quae mare, quae terram nox tenebrosa rapit?
nunquid, ut antiqui rerum dixere magistri,
vult brusare simul cuncta creata Deus?
Heu quia terribilis non est nisi Siccaboronus,
qui Moschinorum castra movere parat. 195Ante suos oculos scampabant mille Tavani,
Zenzalae, Moschae, Mirmiliona cohors.
Hos Formicaram, Pulicumque potentia cazzat,
Hosque valorosus Caganiellus agit.
Ergo Leonis habens iram, canegiatus achiappat 200brandum cum targa, moxque speronat equum,
namque sui fugitant schioppat, creppatque dolore,
extraque battaiam primus in arma ruit.
Dumque ruit proprias cernit dare terga falangas,
unde manum rabido mordet utranque sono. 205In qua parte fugam rapiunt se praestus aventat,
urtat et occidit corpora quanta trovat.
Qualis in inverni guazzoso tempore torrens
de montagnarum culmine portat aquas,
