Pagina:Folengo - Maccheronee, vol 2, 1911 - BEIC 1820192.djvu/215

le varianti della cipadense

209

191-92 esse cornacchias tamen et mulacchias

                          Zambo putavit

Anche questi due versi son detti da Tonello, senza spezzatura di dialogo

193-94 coelicos istae pratigant paësos,

hasque reginas vocitant oselli

195 quae fretum, terram, baratrum — 197 mihi certe... noiosa est — 201 en ego scazzor — 202 et viam tristes fugio

203-4 de mala voia, fugiensque lasso

                     dulce terenum

210 et super tezas, super et pioppas — 211 nonne dixerunt — 212 totque malannos? — 213 sed Toni dicas mihi

214-16 et quis est princeps Federicus iste,

et quid et quare tot in angonais
                      Mantua godit

217 cunctis — 221 primaros generat — 222-25 mancano — 226 excitat pronos iuvenes ad arma — 227 frumento — 230 hic strepunt pivae, cifoli, canelli

231-32 hic ve zamporgnae, pifari, rubebae,

                             cagaque cymbai

233 non ibi proles gibilina — 236 carmina dicunt — 238 non ibi taroch, crica — 242 ut natat currus pelagi per undas — 243 hoc idem parent iuvenes sedendo — 245 ludunt — 247 per ferri — 250 sole sub caldo scanulis balanzant

251-64 hic batit, signat caciam sed alter,

                         ille rebattit.
Giostrulae, scrimmae, caciae, palestrae,
sunt iuventutis bona mantuanae,
Brixiae nec non, sibi quam sorellam,
                         Mantua fecit.
Ah Toni, qualem tua verba doiam
dant mihi, Bressam quoniam recordas,
quae tot infelix patitur malannos
                         semper in armis.
Angelus quis nam, Deus, aut diavol
huic semel quemquam dederit ripossum?
Non, Toni, plus est ut erat davantum
                         Brixia foelix.

266 Franciae miles, magis

267-68 quando se incappat fugiens in illos

                        tempore guerrae