Pagina:Folengo - Maccheronee, vol 2, 1911 - BEIC 1820192.djvu/232

226

appendice

LIBRO QUARTO

2 consurgere grandibus ossis — 4 excelsis — 5 cingit coreza — 7 rectus — 8 poterat — 9 rotantes — Tra 11-12:

Salvanellus habet nomen, fadaeque fiolus,

qui standi impatiens et magnis saltibus omnes
cantones rugat camerae, tectique travellos

12 satis... villis — 16 manca — 17 iamque sbisaos — 18 quosdamque — 21 illa iuvenazzum — 27 solum — 29 deum — Tra 59-60: non melo, non scocia est nasazzo grossior illo — 60 habet ingentes — 61 gambazzas longas — 62 hunc qui ferre queat non est reperire cavallum — 63 omnes quando salit smagazzat more fritaiae — Tra 63-64:

nunquam Fracasso visa est plus longa columna,

nunquam Fracasso visum est plus grande pilastrum

64 si grossum brancat — 65 hunc circum testam facili gyramine voltat — 66 ceu cum griffagnum clamat — 67 gerit — 68 capescit — 69 totum cum coenat mangiat sua — 70 vix implent uterum panes ottanta vodatum — 72 cum manibus crollat, totasque ruinat abassum — 73 sic digitis streppat querzas vecchiasque nogaras — 74 streppare — 75 tanto cum strepitu, tantoque furore caminat — 76 pedibus... movetur — 77 targa retro pendet, fundo plus — (questo esametro sussegue nella Cipadense al 68) — 78 manca — 79 cuius progenies Morganto venit — 80 qui grave bataium — Segue l’esametro: cum quo mille homines colpo schiazzabat in uno — 104 vento calzosque daturus — 114 Francisci — 120 presbitero chierigam rupit, totumque tracagno — 121 pistatum liquit cui sustulit

122-23 talibus insultat sbraians populazzus, at ille

non presiat vulgi spazzata fronte parolas

125 manca — Tra 129-30:

cui veluti gallo dederat natura sperones

calcagnis ficcos, beccumque grifonis et ongias.
Ille quidem risu simia cagante morivit,
ac ea bacchiocco Morgans epitaphia scripsit:
«Marguttus qui tot prigolos guaiosque subegit,
stivallo dum mona suo cagat, ecce crepavit».

— 130 sed quid nam de te, duplex Falchette, canamus — 131 giurasti