Pagina:Folengo - Maccheronee, vol 2, 1911 - BEIC 1820192.djvu/262

Da Wikisource.
256 appendice
sitque hominum verax a la fé creduta brigatis.

Merlino compagnus erat, quem robore, quemve
nullus avanzabat destrezza et mente saputa.
Hunc non immerito scotumavit nomine Baldum,
cui mens balda fuit, cui cor virtute superbum.
Mox compagnones alios, prout quemque petebat
natura et mores, propriato nomine dixit.
Talia Merlinus nobis essendo scolarus
cantavit pueris, non ut zentaia baiaffat
quando cucullatae pratigabat claustra brigatae.
Nondum finierat Baldi (confesso) volumen,
ille bisognavit, nascente disordine magno,
se scampare viam, mentemque habitumque sub arcta
lege barattavit, Baldumque reliquit inanem,
ad meliusque suas studium voltaverat horas.

LIBRO VENTESIMOTERZO

74 natos — 188 novasque stagiones — 273 tacavi — 274 buffonis et — 343 piattum — 501 largus, quo non spatiosior alter — 544 piliasse — 560 puoni.

LIBRO VENTESIMOQUARTO

Dopo 25: quas Helenae Syriel morienti sustulit olim,

quasve solet praestare stryis ad fallere gentem,

26 superstitio tamen — 37 signorae — 82 charasque signoras — 99 ista, qua non sfazzatior altra — 116 o compagnones — 118 ad possadas — 211 batocli — 386 rubinus —

dopo 487: tam bene furfanti nunquam tremolare videntur,

quum mancante foco patiuntur tempora giazzae,
ut modo Boccalus filando sotiliter, ante
retroque guardando, nullasque loquendo parolas

542 te phantasia butavit — dopo 544: nomine Berta quidem, cognomine bella Resina — 546 piliavit — 675 hic Aeneam.