Pagina:Gynevera de le clare donne.djvu/411

Da Wikisource.

permetendo a le volte così Dio simile, o vero de magiori effecti in le cose sue sancte. Questa felicissima sponsa, havendo al sancto corpo facto reverentia, cum egregia oblatione, cum auxilio de una scranna scese sopra l’altare, et devotamente pose una corona de argento in capo de la beata donna, dicendo: « A costei ben la corona se conviene. » Et d’alhora in qua sempre è stato de quella corona coronato, come se vede. Dipoi che lei fu quivi, ha lassato in la cità nostra aeterna benivolentia et laude.

Fu bella, biancha, bionda, hebbe occhii venusti, naso un poco aquilino che li dava gratia. Hebbe denti belli, aspecto de grande maiestà. Fu più presto grande che mediocre. Le mane havea belle, come de colore eburneo, cum le dita longhe. Lo aspecto suo fu de grande maiestà, mansueto et gratioso. Fu in eloquio facunda et eloquente. Legea egregiamente cum suavi acenti et resonantia, et intendea,