Vai al contenuto

Pagina:Pasino Locatelli - Il Vangelo di S. Matteo volgarizzato in dialetto bergamasco.djvu/18

Da Wikisource.
8 S. MATÉ.

10 Perchè la sgür l’è za a la rais di piante. Töte i piante, che no i fa bu fröt, i sarà tajade, e bötade söl föch.

11 In quant a mé, mé ve bateze col’aqua per la penitensa: ma colü, che ’l vegnirà dopo de mé, l’è piö potent de mé,nè mé só degn gna de portaga i scarpe: lü al ve batezarà col Spirito sant, e col föch.

12 Lü alga la sò pala in de la sò mà,e’l pürgarà del tot la sò era: el regondirà ol sò formet söl soler; ma ’l brüsarà i paje con föch, che no’l se smorsarà mai.

13 In alura al rié Gesü da la Galilea al Giordà da Gioan, per es batezat.

14 Ma Gioan al ghe se oponia, disendoghe: Mé go bisogn de es batezat da té, e té te egnet de mé?

15 Ma Gesü de bota al ghe disia: Lasem fà per ades: perchè icsé a noter al me convié adempi tota la giöstesia. Alura l’à condesendit.

16 Gesü batezat, l’è egnit fora de l’aqua; quanda ’l s’è dervit ol siel, e l’à ést ol Speret del Signur vegni zo in furma de colomba, e egnì sura de lü.

17 E sübet öna us del siel la disia: Costü ché a l’è ol me car fiöl, doe go töta la mea compiasensa.