 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| CAPO XIII. | 45 |
Capo XIII.
N quela zornada po Gesü vegnit föra de cà, a l’istaa sentat zo so la ria del mar.
2 E’l ghe s’è regondit inturen a lü öna gran quan tità de zet, in manera che a l’è ’ndac in döna barca, e là al s’è septat zo: e tota la fola a l’é restada so la ria del mar.
3 E ’l gh’à parlat a lur de tate robe contandoghe sö di parabole, e’l disia: Öna ölta ü somnadur a l’è ’ndac.. per somnà.
4 E intat che lü al bötaa föra la somesa, ön po’ l’andaa a borlà sö la strada, e vegnit zo i osei de l’aria, i la becaa sö.
5 Ön po’ a l’è borlada, doe gh ’ era di sas, e gh’era quase miga de tera: e l’è spüntada sö söbet, perchè ol teré no l’era miga fond.
6 Ma egnit sö olt ol sul al l’à brüsada: e perchè no la gh’ia miga de rais, a l’è secada.
7 Ön po’a l’è borlada in mez ai spi: e cresic ispi,i l’à sofegada sot.
8 Ön po’ d’otra per finila a l’è borlada in d’öna tera buna: e l’à frötat, in d’ü sito sento per ü, indön oter sesanta, e in d’ön oter trenta.
9 Chi ga oregie de scoltà, i scolte.
