Pagina:Pinochio.djvu/125

Da Wikisource.

Capitolo 33

Na ota deenta un muse, i se I tol par el vende, e I cronpa el Diretor de na conpagnia de paiaze, che I vo i insegna a bala e ’si col cercio. Na sera el s inzotisce, e cosci se I tol un outro, parfei un tanburo co ra sd pel

Avede che ra porta ra no se daersea, el guciar el r a spalancada con un spedazon: rua inze inze camera, l i a dito co ra so ojeta fouza a Pinochio e a Paero:
- Brae pize! Ae buira propio polito, ei conosciu alolo ra vostra osc.
Cosci, son ca.
A l scota, i doi muse i e restade avelide, co ra testa bassa, ra rees ’so e ra coda intra ra zates.
Dinprin el guciar el i slisciaa, el i slecaa e l i palpaa; dapo l a tira fora na scuriada e l a scomenza a i strea.
Co i e stade slisc come doi spece, l i a betu ra berna e l i a menade inze piaza del merca, con chera de i vende e ciapa cuatro boi carantane.
E se l ea calchedun che vorea i cronpa, el no s a fato tanto speta.
Paero se l a cronpa un bacan, che i ea morto el muse el di ignante, e Pinochio l e sta vendu al diretor de na conpagnia de paiaze, che 1 vorea i insegna a ’si col cercio e a bala con ches outra besties de ra conpagnia.
E ades aeo capi, pize che me liese, ce un bel mestier che l fejea chel on? Chel burto mostazato, che l someaa tanto un caruzo e pien de creanza, in ciou de tanto el moea col ciar: par strada el slecaa e 1 mestegaa dute i pize desvoiade, che i no podea lanpa i libre e ra scora.

125


125