Pagina:Pinochio.djvu/36

Da Wikisource.

obedisce, i no po ae fortuna inze sto mondo". E sei ce che vo di, parceche m e suzedu un grim de desgrazies, e anche ansera a ciasa de Magnafo, ei ris-cia nossicuanto. Brrr! Me vien ra pel de pita solo a pensa!
- Alora - r a dito ra Volpe - te vos propio tin ’si a ciasa! Vatin pura, e peso par te.
- Peso par te! - l a ’sonta el Jato.
- Pensi sora polito, Pinochio, parceche t i das na spedazada a ra fortuna.
- A ra fortuna! - l a ’sonta el Jato.
- Ra to zinche monedes, da ancuoi a doman, es po deenta doimile.
- Doimile! - l a ’sonta el Jato.
- Ma cemodo polo esse che es deente tantes? - l a damanda Pinochio, co ra bocia daerta da ra mereea.
- Te l digo alolo - ra i a dito ra Volpe. - T as da sae che inze l paes de ra Bregaroles l e un cianpo benedeto, che dute i disc el Cianpo dei Miracui. Inze sto cianpo te jaes un busc e te betes inze, par esenpio, una moneda de oro. Te cuerses el busc co nafre de tera: te 1 inbiandes con doa sees de aga de brento, t i betes sora un pezigo de sa, e da dassera te tin vas beato a dromi. Intanto, via par ra note, ra moneda ra bicia fora e ra fiorisce, e l di dapo, se te tornes la dal cianpo ben bonora, ce ciatesto? Te ciates un brascion, pien de tanta monedes de oro cuante che lei graniei sun un bel spigo de ’sugno.
- E alora - l a dito Pinochio senpre pi frastorna - se beto ’so ra me zinche monedes inze chel cianpo, del indoman bonora cuantes in ciate?
- El conto l e alolo fato - i a respondu ra Volpe - l e un conto che te pos fei sui diede de ra mas. Bete che ogni moneda t in bice fora zinchezento: fesc zinchezento par zinche e l di dapo te te ciataras inze scarsela doimilezinchento monedes noa lujentes.
36


36