Pagina:Pinochio.djvu/38

Da Wikisource.

Capitolo 13

R ostaria del "Ganbar ros"

Camina, camina, camina, sul sol f iori i e made strache morte a Fermosse ca, r a dito ra Volpe - iusto par se magna un bocon e se poussa calche ora. Da mesanote moaron danoo, par esse la dal Cianpo dei Miracui alolo bonora.
A r ostaria i s a scenta sun toura, ma negun de lore aea chera de magna.
Chel por Jato l ea duto sotessora, e l no n a podu magna outro che trentazinche pescete con sugo de pomidoro e cuatro piate de tripes: e ’sa che ra tripes es i saea massa poco conzades, l a damanda tre otes che i betesse sora vonto e formei grata!
Ra Volpe r arae peluca vorentiera algo anche era; ma l dotor i aea dito de i tende a chel che ra magnaa, e cosci r a abu da se contenta de un bon lioro dolze, con ’so par pede algo de lesier, polastre biei grasc e jalete apena cresciude. Dapo del lioro, rasa fato porta - iusto par zerca - na guantiera de pita bianches, cuaies, conie, ranes, zeramandoles e ua spina, e po ra no n a voru tuoi outro. I fejea cosci grizo el damagna, ra dijea, che ra no n arae podu se bete inze bocia pi nuia.
Ci che l a magna de manco de dute l e sta Pinochio. L a damanda un spigo de cucia e un bocon de pan, ma l a lascia duto inze l piato.
Chel por pizo el pensaa solo al Cianpo dei Miracui, els aea beleche magona de monedes de oro.
Canche i a feni de zena, ra Volpe ra i a dito al osto:
- Dajeme doa bela cameres, una par el scior Pinochio e una par me e 1 me amigo. Ignante de moe, vorasson se conza ’so nafre, ma r Ostaria del Ganbar ros.
38


38