Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. |
CANTO, SERENATE | 251 |
Cci hannu vinutu Principi e Baruni,
E lu Re Turcu cu li soi dinari,
Ora cci vegnu iu cu sti canzuni:
Di celu ’n terra ti fazzu calari1. (Alimena).
*
182. Fermati, pedi mio, nun jiri avanti,
Fermati, nun ti stari a ’rriminari;
porta, fa un miraculu di Santi,
E fammi un pocu a la mè Ddia affacciari.
E siddu l'armu mio nun è avastanti,
Si dormi la facìti arrispigghiari;
Cci diciti ca cc’eni lu sò amanti,
Stasira l’ha vinutu a visitari. (Bagheria).
*
183. Stanotti mi ’nsignavu2 a caminari,
A la bella cci ruppi lu scaluni;
Cci haju vivutu tra belli funtani,
E tra un vacili d’oru a l’abbuccuni3;
E varchi nn’haju vistu supra mari,
E bastimienti jittati a la gnuni4;
E di la bella mi vitti abbrazzari,
Quannu cantava canzuni d'amuri.(Casteltermini).
*
184. Mi basta l'arma fari un zappagghiuni,
Mi basta l’arma di fàllu vulari,