Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. |
292 | CANTI POPOLARI |
Tu vai dicennu ca si’ calamita:
Io nun ti vogghiu cchiù, cà si ’nzunzata1.
Va lèvati di ’mmenzu, taddarita2,
Vattinni a la gnunidda3 d’ 'a tò casa! (Palermo).
*
284. Marìtati, marìtati a cui ha’ ’mpegnu,
Nemmenu mi nni veni gilusia;
Tu chi si’ filla di gualchi bongiornu (?),
puramenti di bona jinía?4
Ti pistu, ti scarpisu, e ti scarcagnu,
Comu ’na petra di ’mmenzu la via;
Pri sorti si mi ’mpinci5 a lu carcagnu,
La scarpa jettu pri ’un vidiri a tia (Alimena).
*
285. Quannu nascisti tu gintilidonna,
T’avissi fattu tòssicu la minna!
Ca a tò maritu cci ha’ fattu li corna,
E ogni cornu cchiù granni di ’na ’ntinna.
Quannu ti metti ssu mussiddu a brogna6
Si’ comu jimintazza senza grigna7.
- ↑ ’Nzunzata, lorda, insafardata.
- ↑ Taddarita, pipistrello.
- ↑ Gnunidda, dim. di gnuni, cantuccio.
- ↑ Jinia, genia, prosapia.
- ↑ Se per caso mi ti attacchi.
- ↑ Mussiddu a brogna, letteralmente: musino a buccino; fig. broncio, grugnolo.
- ↑ Jimintazza, pegg. di jimenta, giumenta. Grigna, crine. La donna qui è una cavalla sfrenata.