Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. |
GELOSIA, CORRUCCI, RICONCILIAZIONE | 301 |
Ca navica cui l’acqua e cu lu vientu,
Ca senza ventu nun navica tantu;
Li ’ntinni d’oru e li veli d’argentu
Fammìnni quantu vô’, nun mi nni scantu:
Fammìnni quantu vô’, sugnu cuntentu:
Un juornu hâ’ essiri mia tantu pri tantu.
(Casteltermini).
*
308. — Vinni a cantari a stu locu filici,
Speru cu sta canzuna fari paci.
— Paci nun fazzu no, sempri nimici
. . . . . . . . . . . . .
Si vô’ sapiri quannu fazzu paci:
- Quannu chi si’ a lu ’nfernu chi t’abbruci.
(Alcamo).
*
309. Sdegnu cu sdegnu, a quantu cosi sdugnu1!
Ca cu stu pupu miu firríu un regnu;
Ti sguardu2, ti taliju e mi nn’addugnu3,
Ti viju lu curuzzu a va-ca-vegnu4
Ora, figliuzza, stu cori ti dugnu:
L’amuri hê côtu5, e mi finiu lu sdegnu.
(Alimena).
*
310. Lu Santu Patri manna ’u giubbiliu,
P’assurvìrinni tutti li piccati.