Pagina:Porta - Poesie milanesi.djvu/298

Da Wikisource.



181. (1810).

E daj con sto chez-nous: ma sanguanon!
Subet ch’el gh’ha sta gran cuccagna in Pranza,
Ghe va tant a andá fceura di cojon
E a torna a cá a godella sta bondanza?

In quant a nun, s’el ne usa st’attenzion,
In contrassegn de grata regordanza
El scassem subet giò del tabellon
Di baloss e di porch senza creanza.

Anzi, ch’el varda, vuj ch’el preghem fina
De no fa olter quand el riva a cá
Che parla maa de nun sira e mattina.

Insci almanch podatavem lusingass
Che paricc finalment, dandegh a tra,
Barattassen el sit d’andá a seccass.

19.

PER EL MATRIMONI DELLA SURA VIOLANTINA PORTA

COL SUR ANTONI LANDRIAN2.

Sonett accompagnatori d’on servizi de deseri.

(1814).

Per no lassav andà foeura de cà
Senza nanch dav adree quej testimoni
De quell che gh’hoo intenzion de vorè fa
Per trepudi del voster matrimoni,

Ve mandi quatter piatt bon de drová
Per quand no vorii sta sui zerimoni:
Hin giust per frutta, e serven a spiega
Che l’è per frutta che ancamí vi doni.

  1. Vedi anche i Sonetti 4 e 32. (Nota transclusa da pagina 323)
  2. Il matrimonio della nipote del Poeta ebbe luogo il I 3 ottobre 1814. (Nota transclusa da pagina 323)