Pagina:Porta - Poesie milanesi.djvu/332

Da Wikisource.


Che on biccer del so liquor,
S’el soppiss i penser seri,
£1 dá intani temp airamor
De tra insemma i suzzessor
Per el regn e per l’imperi.

Me despias però, o Noè,
Che te resta in st’occasion
De fa proppi pocch de che:
Che l’è gioven el patron,
E la menna adree con lee
Tanti grazzi la miee,
Che tutt quell che te pò fa
Col tò balsem caloros,
El sará — de conforta.
De giusta — el stomegh di spos.

Presto, ovej1, della cantinna!
Portenn sciá ona caraffinna
De quell fin de Gattinara,
Vera gloria de Novara.
Quest l’è on vin; l’è on vin de scior
Ch’el pò vcss bevuu magara
Anch dal primm Imperator.

Varda chi, varda sta scumma,
Sanguanonl come la sfumma;
La corr via dal biccer
A saltand, come van via
Dal palpee brusaa i lughèr2.
Quest l’è on vin, che mett legria:
L’è on poo gross, ma fa nagott,
L’è olter tant pussee gustos,
Pú mostos, pú sostanzio»;
L’è on bon pader de mas’ciott:

Se volzass3, Sacra Majstaa,
De sto vin miracolos
Presentaghen doma on fiaa4,
Sarèv franch che cont on tòs5,

  1. ovej: o lá; ehi (cenno di chiamata). (Nota transclusa da pagina 338)
  2. dal palpee brusaa, ecc.: dalla carta carbonizzata le faville (Jugher). (Nota transclusa da pagina 338)
  3. volzass: osassi. (Nota transclusa da pagina 338)
  4. doma on iíaa: soltanto un sorso. (Nota transclusa da pagina 338)
  5. tos: neonato. (Nota transclusa da pagina 338)