Pagina:Ra Gerusalemme deliverâ.pdf/102

Da Wikisource.

40
Ma o no pœu così pronto retirâse,
Che ro Crestian non ghe sæ sempre adosso.
Zà o se vedde de sangue imbernissâse,
Ro scuddo è in pezzi, e l'ælmo va a bordosso.
Vedendo ch'o no pœu dezazunâse
Dro nemigo toccâ porpa, nì osso,
Ra poira, e raggia, ra conscenza, amô,
Ra vergœugna, l'accoppan de dorô.

41
O se fa avanti all'ora desperaoù,
Per veì s'o pœu zugâ l'urtima carta.
Ra sciabla ancon zazuña o l'ha aguantaoù
Con tutte doe re moën[sic], ro scuddo o scarta;
O câra un corpo così d'arraggiaoù,
Con finze un taggio in testa, e pœu o s'inquarta,
Tanto che intra ra pointa dentro, e a scappa,
A fâghe ciaga intr'a senestra scciappa.

42
Un’âtro o resegonda sciù ra fronte,
Che de ferro o cioccò ro beretton.
Ninte o resta ferîo ro Signor Conte,
Ma fœu de sæsmo o va zù in strambaron.
Allora poeì ben dî, che in raggia o monte,
Perchè o se fè vegnî comme un biscion.
Vœuggio, o ghe disse, che ti te ne penti:
O guarda storto, e o fa scroscî ri denti.

43
Ro Turco vedde donde a va a finî;
E no sta ciù aspetâ, che vêgne pêzo.
Dra lamma o sente scigorâ ro fî;
E ghe pâ d'êsse zà taggiaoù 'ntr'o mêzo.
Schivò ra botta, e botta se pœu dî!
Che parve, che piccasse un battorêzo.
Ve poëì[sic] pensâ s'a foì tirâ con raggia,
Che o desfè mêzo canto de muraggia.

44
Sì che allora ghe pâ mesciâ garette;
E te m'arecomando gamba lesta.
Però aprœuvo Tancredi se ghe mette,
De câs'in presso, per fâghe ra festa
Ma ro lumme sparì dre lanternette,
E comparì de nuvore tempesta.
E così sença lumme, e sença luña,
Se pœu dî, te l'ho dito, addio fortuña.

45
Così attaston se pœu zugâ all'orbetto
Ch'o s'acorze, che forza a l'è d'incanto[sic]
E lì in ponta de pê, cian-cianinetto,
O s'incammiña per passâ ciù avanti.
E come o l'è arrivaoù da un scarinetto,
O dixe: ah m'han tradîo questi forfanti!
Perchè o sente serrâ un grosso porton,
E o se trœuva a ro scûo intr'uña prexon

46
Giusto comme là verso Portofin,1
Ri Tonni intr'a mariña fan bombæa,
Accompagnæ da un strœuppo de Delfin,
Che ri portan prexon là intr'a Tonnæa;
E comme ri han ghiæ, fin a i confin,
Ri lascian sença acorzese in breghæa;
E così lì serræ bon pro ghe faççe,
Pœuran sunâ luçia, con quattro caççe.

  1. Monte 15. miglia distante da Genova, dove si fa la pesca de' Tonni.