Pagina:Rime.diverse.in.lingua.genovese.Bartoli.Pavia.1588.djvu/137

Da Wikisource.
138 RIME

9E promisse de dara, à chi de lò
Feisse chiù fetti in quella gran giornà
Perche o saueiua ben che per sò amò
Fareiuan si che o ra porrè guagnà
Ma fede can nissun no n’havè honò
Che o ne fuzì ogni testa battezà,
Ro Duca fo pigiaou come vn craston
E restà solo ro sò pauigion.

10Onde restà soretta ra donzella
Che deueiua esse d’vn dri dui Coxin,
Inanti à questo e l’era montà in sella
E quando fò bezogno à fe camin;
Como à l’hauesse inteizo che rebella
Sarè fortuna a ri boin Palladin.
A l’intrà dentr’vn bosco a fè de Dè
A scontrà vn’homo chi vegniua a pè.

11Che haueiua spà Brocchè giacco, e cellà
O no portà tent’arme moe Pessè
E correiua si forte, che asse fà
Che o corre tanto che porta ambassè,
Ni cosi presto e vsa de lassà
Re frutte vna villana per assè,
Se a ve ro Louo, come le fo presta
A voze ro ronzin pe ra foresta.