 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| — 37 — |
La odòndra.
“O bèla odòndra, dí, perchí chantâs ignīr trés
“Chi chi?” Segů dal gran contë́nt dʼ avëi pasé l mèr,
O bëgn perchí chʼ an â mesé per fórza dé dʼ l nés1
A tůa toròna cóa? I orëi fa val2 costès chér.”
“Iů chantʼ “chi chi”, perchí quʼ iʼ orèssa gian tĕ dí val;
Cin3 dis èi şëgn quʼ iʼ spiònʼ scĕ tʼ ès in vita o no plů;
Joráda sònsi důt queš tëmp per důta tůa val;
Perchí tʼ as mai da mé, quĕ tʼ ó tan bon, ascognů́?”
“Scognů́ nĕ mʼ ai da té, scognů́ da důt queš mon mʼ ai;
Tů, picea odòndra, nʼ sas quĕ trés e trés mĕ sta tʼ l cu̥r
N sol Ésser4; sol per ël respíri e vivi tʼ quiš guái,
La gáoša sòla èd ël quʼ iʼ son fení scèquʼ qui mu̥rʼ.”
„Odů tʼ ai bëgn gonót geman, pitan e charan
Vérs l cīl; pichè mʼ as fat bëgn plů quʼ asá, mi bèl jo̊n;
La fontána dĕ důtʼ quiš guai savèssi dër gian;
Mĕ stímes dë́́gna asá da mʼ èster dit la rejòn?”
“Dĕ té plů dëgn qui vèl dʼ aldí da mé mīs pë́nes?
Tů sòla tʼ stas comé, tů sòla ès mia compágna;
Per quëš mĕ fégi gran mervo̊ia quĕ nĕ tʼ mʼ intë́́nes:
Amòr e sòl amòr mi cu̥r pó fʼ rí in campágna.”
“Quʼ amór sī tó tirán, dĕ dí nĕ nʼ as mia no bría:
Tů fatʼ, tů sůstʼ, tó gi, tó sté l medèmo mʼ a dit;
Savëi savèssi gian, scʼ tó amòr è vita od ambría.
Da tó deportamë́nt quëš sol nĕ nʼ ai chamó lit.”
