 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| — 91 — |
"Dònca ignó segúda sònşi?
Tů t'ès quël quĕ páia l'iádĕ,
N'ángiol sònşi e in cīl iů vádĕ,
N'ángiol sònşi, sònşi s'gúda?"
"Ángiol ès t'? segúda n'ès pa;
N'ángiol dër scèqu' tů devë́nti:
Tòi şëgn, l'ángiol báša l'ángiol."
3:
Bëgn[1] sovë́nz e própi bèla sòla
Stai sentáda sòt n pëce, ambría quíri,
Lonce e lérc spó l'oedl chára, dlonc míri,
Chári e osérvi, per quëš nĕ m' di tròla!
Iů vègh' l rů quĕ brontòra e s' berdòra,
Ël s'intórge scèqu' na ria bísca gríša,
Iů vègh' l léc troep plů quīt qu' la gënt t'dlíša,
Sdlominan la it' sorë́dl tért e adòra.
Sů d'insȯm d'la mont cër quëles rútes
Èl chamó sorë́dl quĕ dà bèl fóra,
Mo bèl plan jů s'en val in malóra,
Sëgn quĕ les váches òiĕ vèster mútes[2].
Jů t'la val la champána şëgn sòna:
Bèl sòn sant, lonce pés bëgn, mo bon sònes;
Vé şëgn la gënt qu' desmë́ntia sůs ònes,
Qu' më́na l'Ávĕ a María sánta e bòna.
Bèles cóses, zënza confrònt bèles,
Scĕ contë́nt inche t'les gódes e së́ntes,
Mo mi cụr con quëš důt nĕ contë́ntes,
Qu' les ligrë́zes per mé plů nĕ n'èles.
‘)
2 )
