Pagina:Rivista italiana di numismatica 1895.djvu/239

Da Wikisource.

documenti visconteo-sforzeschi, ecc. 231
dicte zeche, et eos ipsi domini Franciscus de Roma et Baptista vigore presentis instrumenti elligerunt et elligunt ac deputaverunt et deputant in generales administratores et pro generalibus administratoribus dicte zeche, et omnium ad ejus usum fatientium et que in eam operari contingent durante tempore dicti incantus et deliverationis. Etiam cum omnimoda auctoritate et potestate quecumque fatienda que ad uffitium generalem administratorum pertinent et juxta solitum salvo ut infra. Et quod ipsi domini Franciscus de Morigijs et Bernardinus teneantur et obligati sint sese et personas suas accurate exercere in dicta zecha et administratione predicta ad comodum et utilitatem dictorum omnium sotiorum, et rationes et scripturas ipsius zeche quiseumque facere et fieri facere, ae etiam reddere cunta et rationes ipsius zeche expensarum et hieri, alijs omnibus sotijs predictis quotienscumque ab eis requisiti fuerint. Pro cujus administrationis et exercitij mercede et honorantia dicti domini Franciscus de Morigijs et Bernardinus habeant et habere debeant antepactum videlicet dictus dominus Franciscus Morigia schutos decem (?) a libris quatuor et soldos octo imp. pro singulo omni mense et dictus dominus Bernardinus libr. quatuorcentum imp. in anno durante dictum incantum et deliveratione. Et quo ad dictam administrationem exercuerunt, quos denarios omni anno possint in sese retinere ad suum libitum voluntatis ad finem cujuslibet anni.
    «Item quod omne lucrum quod fiat ex dicta zecha dividatur et dividi debeat hoc modo videlieet pro medietate sit et esse debeat prefati d. Francisci de Roma et pro altera medietate dictorum dominorum Francisei de Morigijs, Baptiste et Bernardini.» Con pari divisione in caso di perdita e con punizione del socia fraudolento. I soci non potevano poi comperare l’argento che al prezzo convenuto, e ciascuno d’essi, per il tempo stabilito, doveva aver depositata la propria parte di scorta in società.

429. — 1505, marzo 20, Milano. — Decreto che vieta a chiunque di dare o far dare denaro od altra cosa agli officiali sulle invenzioni delle monete. [Reg. Panig., N. 25 t. — Bellati, Mss. — Edito in Pèlissier (L. G.). Documents pour l’histoire de la domination française dans le Milanais, 1499–1513. Toulouse, Privat, 189 1, p. 111, n. 31).