Gostin comana zënz' ater na mèşa,
Senté pró Tina zënza val stramèşa.
Avişa scèc n san d'ḗs, š'ëles somëna,
Va fóra ed it tel sant e důt rabiòşes
Jóra sů e jů dĕ vigni vérs e şëna,
Scèc ëles fòs con důt' dër desenòşes;
In ůltim pë́ileles l jór leşīr e lascia
L pighér e va e sĕ taca sů na dascia:
Avişa inscí sa Ru̥n kël dí fageóvi;
Důt' giva sů, spó jů, giva itĕ e fóra;
Èga dĕ vita e vin, chi bira boióvi
‒ Bëgn ma dĕ ki paorons tòc' dĕ lāfóra ‒;
Dṓ këles mëşes n'ēl chi kĕ chiantava
E magari valcůn kĕ brontorava.
Les bèles jones féž da dër scicades,
Nĕ bëi kĕ půc e féž trés bòchies agies;
Ai jon' dáles datrái cértes odlades,
Inscik'ëles mangiès granates o agies;
Sabies èles, dĕ chi sapráles ëles,
Mò an mësa perdoné, k'ël è mèfo ëles.
Tina al contrario féž důt atramënter,
Nĕ féž pró mëşa nët nia la scicada,
Mangia e bëi, scèc an dës, senziramënter;
Senzīra e libra è chi sůa bèla odlada;
Nĕ féž la stru̥ma, diš důt con manīra,
A rí nĕ cigh'la scèc vèdla cevīra.
I balarins, les bèles balarines,
Ki fóva tĕ mažon ëi sůn sorara;
Dĕ les bèles rodava iló les fines
Dĕ důt Colfòsc, Pescósta e dĕ Corvara;
Cër i pérz, kĕ da iló trés salta e róda,
Féž la coriositè na bèla róda.
