 |
Questa pagina è stata trascritta ma deve essere formattata o controllata. | |
| 17 |
L salvan vèga la mu̥ta pensiròşa,
Lascia līgher la gënt līgra e contënta,
Lascia la mëşa e l'ara důt spinòşa
E jů per bósc, la cīra dër contënta!
Meritè s'èsl na dërta polifada
E bëgn t'i fòssa geůda na scasada.
La lůna plëna e blanchia è intan levada,
Dĕ mil corůš sdlomina şëgn les pizes,
Kĕ chiara scèc signái tĕ la valada;
Per këles chiaşes vèghen lu̥mz scèc tizes;
Da l'ostëria sen vai jů per Stangiades
Od ía per Brëies důt ròtes e sbogeades.
Val jon resté sa Ru̥n sĕ la dá bona,
Val půr chiocon ten piz sòl sĕ la conta
O brontòra, š'ël è tĕ na dër ria ona;
Valcůn dĕ ki dër rī la kīr e imponta,
Š'ël n'è tan da zocon da i mët a vérda,
Mò dĕ kësta sórt n'èl půc' sůra Vérda.
Dlon ciancantan bëgn tért per këles strades
Sen va i chiocons con ū́ž důt salvergines;
Pensé nĕ pënsi k'a gran strambades;
Nó gënt, nó bèsties, nó alchies, nó giarines
N'è da té bůr lotrons sgriciůš segůdes;
Këles skīres, da důt' èles temůdes.
D'i jon' senzīrz na pért á n'atra oşanza,
A cri vai les crestianes sůn finèstra,
Kĕ dī bèl t'lèt aspèta con speranza,
Ciaognan, per sĕ paré la son, ria maèstra.
A dĕ noet gī i Ladins anticamënter,
Nůš jon', bī pròš del rèst, n'ó fa atramënter.
Këla sëra kīr chi Gostin fortůna
E va bèl sòl da olá kĕ sta la bèla;
