 |
Questa pagina è stata trascritta ma deve essere formattata o controllata. | |
| 19 |
Kël salvergin vi o mórt da té damani,
Per důt mi amòr val d'ater nĕ comani."
"Tina, nĕ damané val kĕ nĕ pó èster!
Këla bèstia mës èster bëgn sconada,
Tan segů k'i òi dër bon a san Silvèster;
Donca, mia bèla Tina, sīs tan priada,
N'orëi vèster insnoet tan capriziòşa
E per kël k'i t'á dit nia permalòşa!"
"Vëi sará důt kël tan kĕ tĕ mĕ diges,
Inchiĕ dĕ tĕ sforzé a val nĕ m'infidi;
Bëgn fat sará důt chièz kĕ tĕ deziges,
Mò dĕ mi amòr per té tĕ n'indesfidi,
Šĕ nĕ tĕ mĕ consëgnes toš la chiòra,
Dĕ këla kĕ t'as, pél, na té gran pòra."
Gostin sen va plëgn dĕ pensīrz a chiaşa;
Bon ól a důs crestianes, a Tanina,
La gana kĕ da n piz a l'ater pasa,
Mò n bon da mat inch ól a l'atra, Tina,
Līgra, dĕ bona vȯia, bèla e contënta,
Bëgn kĕ půra ed in mèz a na gran stënta.
Nóš půr Gostin, tomé èl tĕ la panicia,
Dĕ sĕ trá fóra a gran fadia sĕ próvel,
Mò důt dĕ ban; scèc pëš te na baricia,
Kĕ nóda e kīr val bůš, mò nia n'i jóvel,
Kīrel ch'ël dĕ sciampé fóra la strada,
Mò la véga da vigni pért sërada.
Tan kiš pensīrz aldel la gran chiampana,
Kĕ con son tlér ed alt l pastorëč kërda
Dĕ şiòr plovan devót a mësa grana;
Gostin sĕ vist dĕ bóta la braia vërda
E tól da bon e dër crestian la strada,
Kĕ mëna in dërt n pů sòt Cósta Borjada.
