Pagina:Stóries e chiánties ladines.djvu/56

Da Wikisource.

48


Na crůž vèghen t'a mèz la gran Fodara;
Iló s'abina, l dí e l'òra metůda,
Bèl tòc dlongia na bèla gran chiažara
Dĕ Cortina la comišion temůda;
Gnüt è chi l podestá dĕ ría Chiadůra
E dĕ Marò l'ombólt con crëpa důra.

Con ël á vigni ombólt cater o plů òmi,
Lit' fóra dal comůn con gran caotèla.
Revá důt' cant' bī san', sů l'érba tòmi,
Stanc' da l'iad', da sorëdl fat zënza ambrèla.
Sůa rejon féž varëi l magon per bona
E brontòra scèc vèdl mu̥t, kĕ sdlomona.

Per sfridè è bona cīs l'èga dĕ vita;
Per kël mësla lascé la patrontascia
Atira can k'i pīš da l'iad' s'arkita;
Na pért n'á puchia, d'atri n'á na flascia;
Š'ël n'è spó kĕ sĕ l'aiĕ chi desmentiada,
En ciafi dai compagns chi dĕ scincada.

Dṓ l sacrifizio fat a Baco e gòla
Pënsa la radonanza a pan e liágna;
Mangiativa nĕ fṓ kësta la sòla:
Iló vivóva důt' scèc tĕ Cogagna,
Bocolā ciócio, ròst e chiér sfomiada,
Dan a botilies mindechiè na dada.

T'a mèz còl past apëna revá fóvi,
K'i Chiadorins scomëncia bèl la véra;
Sostegnůs da sů bon' vigins s'odóvi,
K'aspirā per ëi sůš a důt Fedéra;
I Maròi orṓ per térmo la chiažara,
Šĕ nó sará la mont dĕ ki kes para.

Ůn diš këš, ůn diš kël, důt' atramënter;
Vignůn tëgn a la sůa con rejon bona,