L sanc bèl fòsc piscia fóra scèc fontana
E sprinza lonč e lérc sůn këles crëpes;
L dragon, da fʼrida tormenté stragrana,
Sĕ berdòra sůl vënter, spinè e rëpes,
Ël cigognëia dal bůr gran mé, kʼ ël důra,
Kʼ an lʼ alda dlonc sůn këla gran largůra.
L Bracon, dĕ keš momënt sĕ nʼ aprofitel,
N cortèl lonc e lérc, taiënt tirel dĕ vaína;
Con kël a kël bůr mòstro şëgn tʼ i sitel;
Lʼ andèla, kʼ è plů kʼ atra bèla e fina,
I cácel sòt al vënter con gran fórza
Per nʼ èster la pèl důra iló scèc scórza.
L dragon toké tel vi sĕ straòč ed ůrla,
Scèc pëš, tůt fóra dʼ èga, sĕ berdòrel;
Masa dī al bráo Bracon, kʼ á prèscia, důrʼla,
Per fa na fin, sòt l vënter it dlonc l fòrel:
L dragon, dal mé rabiůs, féž na sforzada
E sbalza sůra l crëp ju con tonada.
Jʼ a pè del crëp sĕ frëmel e sʼ arkita,
Destenů tĕ na róa longia, ménuda;
Iló á kël bůr dragon feni sůa vita
‒ Ël fóva vérs la fin dĕ bèla insciůda ‒ ;
Plů tért na tófla iló per recordanza
Á metů sů la gënt con bèla crianza.
Al Bracon, al bon iágher, án fat fèsta,
Fèsta solèna, grana e meritada;
Inaó nĕ nʼ èl comůn, frazion kĕ rèsta,
Tan lonč kĕ růa i Ladins e sůa valada;
Gran bëgn a recevů les valz ladines,
Per këš rèten chi grazies bèles fines.
