Pagina:Storia di Santa Genoveffa.djvu/118

Da Wikisource.
Vai alla navigazione Vai alla ricerca

— 107 —

abinades pur r'eceve la contessa. Duttg' ē r'gusc' d' sua innozenza, s' la godō d' l amirabil deliberaziung, e ā na spezial ligrezza, d' s' avei abinè da sè, zenza ch' ung su manciass', duttg' r'con'sceō in chel dè 'l trionfo d' la virtù feminile, la festa d' unur pur les dames e jŏnes, pur chesc' ē ci vignung vistì da santūs, desco les grang festes. Tra duttes ēle na bella jŏna vistida d' blanc, 'l cŏl fornì dena morona in bellissimes perles, ch' i presentā a Genofefa na gherlanda d' granetteis intrceada d' flus blancies sceoucche la nei, figura d' l innozenza e fedeltè, e dal sedlott impedida stentāla a gnì colles parores:

"Tollede a innom d' nos duttg' chesta gh'rlanda, immagine d' chella bella corona trionfale, ch' s' aspetta in Ceìl."

Dea che la contessa nella con'sceō, i àng ditt, che chella è Berta, che d' catordesc' angn' ē juda alla vijitè te pr'jung, e pur gausa, che chesta ē stada l' unica p'rsona, ch' s' n' ā tutt sura d' sua desgrazia, dov’la incie est'r la pruma ad avei pērt al trionfo e ai onori. Illaota i ciar'la plou avviſa, e cunesc' les perles, e s' recorda l' ŏt terribile dla p'rjung. "O bung Dì, (sospīr'la) chè mai l' ess' ditt, cang ch' i m'ung jē da chisc' murz d' mezz come delinquente, col fì al cōl, ch' i r'tornass' in chesta maniera. — Os sù, o Signur, udōs dangfora mia presente consolaziung. O Berta! s' t' pro