 |
Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. | |
PRIMO ^3 Ini falla delie sue varie Lezioni, e io non posso trattenermi dal riferimento qui per disteso j perchè parmi cosa e all Italia e alla casa d Este troppo gloriosa all’udire un Francese porre a confronto il cardinale Ippolito col re Francesco I, e rimanersi quasi dubbioso a chi debba dare la preferenza: Te vero, dic egli, cum omnis honestatis ac dignitatis amantissimum, quae ad comparandam veram ac solidam gloriam pertinent, appetentissimum natura genuisset, consecuta deinde Franti sci Falesi i Gal Uàrum Regis optimi ac maximi intima illa, qua tot annos usus es, consuetudo magis etiam incitavit ad easdem illas vias, in quas ipsa te natura deduxerat, animosius et conslandus perse quendas. Jlle homines eruditos ad se ex omnibus terrarum partibus, amplissima eorum industriae praemia statuens, convocabat: idem illud exemplum jamdudum Italia te maxima cum tua laude renovantem intuetur. Ad regale ni illius mensam non ullum acroama aut libentius aut saepius, quam vox alien jus eruditi hominis, audiebatur; epulae quoque tuae quoti die nulla re magis quam gravissimis et honestissimis virorum doctrina praestantium sermonibus condiuntur. Ille igime ad caeteras suas laudes aun additi’t, qua nulla meo quidem judicio major est, nulla praeclarior, ut communi omnium populorum consensu Litterarum Pater nominaretur: idem illud cognomen tibi apud posteros tributum iri, crtivis per facile est, qui tuam erga homines liberalium artium scientia excultos munificam planeque regiam voluntatem cognoverit, augurari. Ei ne parla ancora verso la fine di
