Pagina:Vico, Giambattista – Il diritto universale, Vol. II, 1936 – BEIC 1961223.djvu/132

Da Wikisource.
390 pars posterior - caput xv

IX

[9] Et illud quoque verum: posteriores leges a «legendo» appellari.

X

[10] Et primas leges plebiscita fuisse; quia, cum scripto proponi non possent, necessario plebs erat convocanda, ut ore edita ab ordine sciret exempla.

XI

Natura ius principio fuit arcanum.

[11] Et ita leges ex sui natura fuisse arcanas, quia solus ordo eas traditione custodiebat.

XII

[12] Et linguam legum solis ex ordine, seu patribus, gnaram: quia plebes externa et incerta lingua loquebantur.

XIII

[13] Cumque leges de iure divino maxima ex parte conceptae essent, ex ipso arcano legum arcanas fuisse religiones, et ipsas leges magnam religionis partem fuisse.

XIV

[14] Hinc soli poetae «sacri»: vulgus «profanum» erat.

XV

[15] Et sic natura factum ut una res principio fuerit sapientia, sacerdotium et regnum1.

XVI

[16] Et naturam ipsam tulisse ut qui ex ordine essent, apud quos regna heroica primitus fuere, plebem docerent iura.

  1. Cfr. Dissertationes, V [Ed.].