Pagina:Dizionario della lingua latina - Latino-Italiano - Georges, Calonghi 1896.djvu/379: differenze tra le versioni

Da Wikisource.
Barbaking (discussione | contributi)
→‎Pagine SAL 25%: Creata nuova pagina: ''l’''infin., {{AutoreCitato|Marco Tullio Cicerone|Cic.}}: ''seg. da prop. relativa'', non est facile defendere, cur, ''ecc. (dimostrare)''...
 
Barbaking (discussione | contributi)
mNessun oggetto della modifica
Corpo della pagina (da includere):Corpo della pagina (da includere):
Riga 1: Riga 1:
''l’''infin., {{AutoreCitato|Marco Tullio Cicerone|Cic.}}: ''seg. da prop. relativa'', non est facile defendere, cur, ''ecc. (dimostrare)'', {{AutoreCitato|Marco Tullio Cicerone|Cic.}} [[:w:De finibus bonorum et malorum|de fin.]] [[:s:la:De finibus bonorum et malorum/Liber Secundus|2, 117]]. {{Indent|2}}B) '''''sostenere, occupare''''' ''una carica, un obbligo, una parte'', commune officium censurae, {{AutoreCitato|Marco Tullio Cicerone|Cic.}}: actorum partes officiumque virile (''del coro nella tragedia''), {{AutoreCitato|Quinto Orazio Flacco|Hor.}}: alterum in acie cornu, aver dentro come comandante, {{AutoreCitato|Quinto Curzio Rufo|Curt.}}
''l’''infin., {{AutoreCitato|Marco Tullio Cicerone|Cic.}}: ''seg. da prop. relativa'', non est facile defendere, cur, ''ecc. (dimostrare)'', {{AutoreCitato|Marco Tullio Cicerone|Cic.}} [[:w:De finibus bonorum et malorum|de fin.]] [[:s:la:De finibus bonorum et malorum/Liber Secundus|2, 117]]. {{Indent|2}}B) '''''sostenere, occupare''''' ''una carica, un obbligo, una parte'', commune officium censurae, {{AutoreCitato|Marco Tullio Cicerone|Cic.}}: actorum partes officiumque virile (''del coro nella tragedia''), {{AutoreCitato|Quinto Orazio Flacco|Hor.}}: alterum in acie cornu, aver dentro come comandante, {{AutoreCitato|Quinto Curzio Rufo|Curt.}}


{{Ancora|defenero|<big>'''de -fēnĕro'''</big>}} (faenĕro), are, '''''spolpare, esaurire con usure''''', provincias, {{AutoreCitato|Marco Tullio Cicerone|Cic.}} [[:w:Paradoxa Stoicorum|parad.]] [[:s:la:Paradoxa Stoicorum|6, 46]].
{{Ancora|defenero|<big>'''de-fēnĕro'''</big>}} (faenĕro), are, '''''spolpare, esaurire con usure''''', provincias, {{AutoreCitato|Marco Tullio Cicerone|Cic.}} [[:w:Paradoxa Stoicorum|parad.]] [[:s:la:Paradoxa Stoicorum|6, 46]].


{{Ancora|defensio|<big>'''dēfensĭo'''</big>}}, ōnis, f. (defendo), difesa, Ij colle
{{Ancora|defensio|<big>'''dēfensĭo'''</big>}}, ōnis, f. (defendo), difesa, Ij colle

Versione delle 15:29, 25 feb 2021

733 defenero defero 734

l’infin., Cic.: seg. da prop. relativa, non est facile defendere, cur, ecc. (dimostrare), Cic. de fin. 2, 117.

B) sostenere, occupare una carica, un obbligo, una parte, commune officium censurae, Cic.: actorum partes officiumque virile (del coro nella tragedia), Hor.: alterum in acie cornu, aver dentro come comandante, Curt.

de-fēnĕro (faenĕro), are, spolpare, esaurire con usure, provincias, Cic. parad. 6, 46.

dēfensĭo, ōnis, f. (defendo), difesa, Ij colle armi, come 1. 1. milit.: castrorum, urbis, Caes.: a defensione desistere, Caes. II) in discorsi e scritti, difesa contro assalti, attacchi, accuse, confutazione, giustificazione, nella vita privata e pubblica, partic. in giudizio (contr. accusalo): a) come azione, talv. spec. (partic. nel plur.) = modo di difesa, ragione, mezzo, forma di difesa, defensionis constantia, Cic: col gemt. sogg., def. ejus, Cic: col genit. ogg., def. alcjs. Cic: def. salutis meae, Cic: def. criminis, difesa di un incolpazione = giustificazione da un’accusa, Cic. ed a.: defensiones stuprorum, Cic: tot defensiones, Cic: probare liane defensioneui, Cic: defensionem alcjs o alcjs rei suscipere, Cic: defensione illa uti, Cic: coli indie, a che? ad istam omnem orationem brevis est defensio, Cic: coli ’indie, contro che? defensionem contra crimen in legitimis judiciis non habere, Cic. b) come discorso, COme scritto, difesa = discorso in difesa, scrittura in difesa, discorso, scrittura apologetica, apologia (contr. aCCUSatio), Ciceronis defensio ad versus Asinii Galli libros satis erudita, Suet.: defensionem causae suae seribere, Cic de elisalo, avi, are (freq. di defedo), difendere ripetutamente, soler difenda re t di dere, a) come oratore davanti ai giudici, causas, Cic. Brut. 100 e segg. b) come propugnatore d’una opinione: ejus sententiam ita studiose, ut, etc, Cic de enso, are (intens. di defendo), difendere continuamente, ripetutamente, tutelare, proteggere, moenia, Sali.: armentum, Ov.: alios ab hostibus, Sali. de ensor, òris, m. (defendo), I) colui che allontana, cahmitatum suarum, Cic: necis, Cic: periculi, Cic II) difensore, 1) in gen.: a) di pers., come t. t. milit. (al plur. spesso = presidio, scorta), paucitas defensorum, Caes.: oppidum vacuum a defensoribus, Liv.: def. templorum atque tectorum, Cic: depellere defensores vallo munitionibusque, Caes.: muros defensoribus nudare, Liv.: murus defensoribus nudatus est, Caes. b) di e. inan., his defensoribus, col riparo di questi (contrafforti), Caes. b. G. 4, 17, 10. 2) difensore, propugnatore, patrocinatore nella vita politica e privata, partic, in tribunale (contr. adversarius, petitor o accusator), defensores vestri, Sali.: def. optimatium, Cic: juris et libertatis, Cic: causae meae, Cic: constituere alci defensorem, Cic: exsistere salutis defensorem, Cic: fieri defensorem alcjs, Cic defenstrix, strìcis, f. (defensor), protettrice, Cic fr. de-tero, tuli, làtum, ferre, 1) dell’alto in baSSO portar giti recare (inviare) trasportare prendere, apportar seco e Simili, 1) in gen.: ramalia arida tecto, Ov.: pueros protinus ad ripam Tiberis, Val. Max.: deferri in culleum conjectum in profluentem (di pers.), Cic: def. materiam omnem infra Veliam, Liv.: hunc sub aequora, sommergere, Ov.: quis te mihi nubibus actam detulit in terras? Verg. Così partic: apportar seco, conducendo, condurre in basso, a) di fiumi, ecc., trasportare Oggetti, condur (seco) secondo la corrente, trascinare, excipe.e dolio, quae amnis defert, Liv.: incubans cortici secundo Tiberi ad urbem defertur, galleggia sul Tevere verso, ecc., Liv. P) al passivo, di fiumi Stessi = scorrere, flumina, quae in mare deferuutur, Plin. ep.: e partic. pres. deferens (intendi se) = che scorre nel suo letto, tra le sue sponde, flumina liquida ac deferentia (contr. rigentia gelu aut campis superfusa), Plin. pan. 82, 5. b) diroccando, rimovendo, trasportar giù (edificare), trasferire, rimuovere o far rimuovere in giti, far pervenire, aedes suas sub Veliam, Cic: aedes in p!anum, Liv. (cfr. fig. fortunam suam in planum, Sen. tranqu. 10, 6): castra in viam, Liv. 2) partic, con rapidità o violenza portar già, spingere, precipitare, a) generic: alqm in abruptum barathrum, CatulL: ferrum delatum (immerso) in pectus, Tac: comun. al passivo = precipitare, in foveas deferri, Curt.: deferri ad terram (contr. allevari ad caelum, di pers), Sen.: casu (per caduta) deferri in terram, cadere al suolo (di bambini), Quint: condopp. nom., praeceps aerii specula de montis in undas deferor, Verg.: trasl., ut non solumauribus acciperetur, sed etiam oculis cerneretur, quem et ex quanto regno ad quam fortunam detulisset, Nep. Timol. 2, 2. h)pregn, precipitare = precipitare in terra, abbattere, terrae motus) defert montes, surrigit plana, Sen.: al passivo = precipitare, rovinare (intr.), per precipitia deferii, Quint. II) portare da un punto di partenza ad un punto finale, ad una meta = poi’tare, trasportare, recare, arrecare, trasferire, consegnare, rimettere in qualche luogo, passivo deferri Spesso = farsi recare o portare, A) propr.: 1) in gen.: a) generic: a) di pers.: pecuniam atque arma, Tac: eodem pecuniam, quae superest, Liv.: quo (dove) me deferre paratis? Ov.: ad causas judicia jam facta domo, portar seco già pronti, Cic: id (candelabrum) in praetorium, Cic: commeatum in viam (sulla via), Liv.: alqm in curiam, Liv.: funus Romam, Aur. Vict.: forma excellentes (virgines) domos, Liv.: alci epistulam, Cic: ad alqm litteras, mandata, Caes.: colf indie con che? (in che? sopra che?), caput ad Sullam usque ab Janiculo ad aedem Apollinis manibus ipse suis detulit, Cic. fr.: al passivo, lectica (in lettiga) deferri in castra, Suet.: sentorum humeris (sulle spalle) in campum deferri cremarique, Suet. p) di e inan.: fulmen detulit in terras mortalibus ignern primitus, Lucr. detulit aura preces ad me, Ov. b) in ale t. t. del linguaggio pubbh, def. sitellam, portare o far portare fuma colle sorti (affinchè il popolo voti nei comizi), Cic. prò Corri. 1, fr. 29 e 30 (13 e 14): de M. Octavio, far votare intorno a M. Ottavio tri