Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/382: differenze tra le versioni
Nessun oggetto della modifica |
|||
Stato della pagina | Stato della pagina | ||
- | + | Pagine SAL 75% | |
Intestazione (non inclusa): | Intestazione (non inclusa): | ||
Riga 1: | Riga 1: | ||
{{RigaIntestazione|372|Caspar Bardola|}} |
|||
Corpo della pagina (da includere): | Corpo della pagina (da includere): | ||
Riga 1: | Riga 1: | ||
<poem style="padding-left:5em;"> |
|||
372 Caspar Bardola |
|||
⚫ | |||
<poem> |
|||
⚫ | |||
Co que chi ha gnü Hans. Quels san lur fat. |
Co que chi ha gnü Hans. Quels san lur fat. |
||
Ün disch dafatta, |
Ün disch dafatta, ch’els con pleds scongüran |
||
La raba involada inavò, |
La raba involada inavò, |
||
Ingio il lader svessa, in persuna, |
Ingio il lader svessa, in persuna, |
||
Sto gnir e reportàr darcheu |
Sto gnir e reportàr darcheu sü’ l lö. |
||
⚫ | |||
Hans. Ma que non poss eu dir; |
|||
Però sch' el viva, … sto il lader svessa |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
Hans. Ma quels san bleras. |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
{{Al|''Hans.''}} {{A destra|Ma que non poss eu dir;|5em}}Però sch’el viva, sto il lader svessa |
|||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
⚫ | |||
Cha tot lur musc - els dvaintan dürs sco peidra |
Cha tot lur musc - els dvaintan dürs sco peidra |
||
U sco ün glatsch, cha balla da schlupet |
U sco ün glatsch, cha balla da schlupet |
||
Non po forar e |
Non po forar e croud’e roudl’in terra. |
||
Lanz. Schi schi! Nel mond ais bler amo chi roudla. |
{{Al|''Lanz.''}} Schi schi! Nel mond ais bler amo chi roudla. |
||
E roudlan narrs raquints e crameria |
E roudlan narrs raquints e crameria |
||
Da |
Da bocc’a bocca, saimper in s-chürdüm, |
||
E roudla |
E roudla l’ignoranz’e simpatia |
||
Sur |
Sur l’impossibel oura, sainza glüm; |
||
L’ün roudl’a munt e l’auter roudl’a val, |
|||
Dalöntsch sur la |
Dalöntsch sur la schlern’our’e la rotaja; |
||
Quist |
Quist roudl’invi’ e quel darcheu innàn, |
||
Chi fa compassiun |
Chi fa compassiun d’udir lur baja, |
||
E |
E roudl’ils ögls, udid’e fantasia |
||
Lontan sur ils confins del san inclet, |
Lontan sur ils confins del san inclet, |
||
E |
E roudl’il Hans e sia compagnia |
||
Plü spert co quella balla da schlupet. |
Plü spert co quella balla da schlupet. |
||
Hans. Be non gnir grit! Eu sà, cha tü non crajas, |
{{Al|''Hans.''}} Be non gnir grit! Eu sà, cha tü non crajas, |
||
Ne magis, ne Tschiainders, ne maloms; |
Ne magis, ne Tschiainders, ne maloms; |
||
Tü stübgias saimper |
Tü stübgias saimper be’ l raquint dels cudeschs. |
||
E non cognoschas il raquint dels paurs. |
E non cognoschas il raquint dels paurs.</poem> |
||
</poem> |
Versione delle 01:11, 10 mar 2021
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. |
372 | Caspar Bardola |
Ma quists „Tschiainders“han tot autra teista,
Co que chi ha gnü Hans. Quels san lur fat.
Ün disch dafatta, ch’els con pleds scongüran
La raba involada inavò,
Ingio il lader svessa, in persuna,
Sto gnir e reportàr darcheu sü’ l lö.
Lanz. Eir sch’el füss mort?
Ma que non poss eu dir;
Però sch’el viva, sto il lader svessa
Desch anns davo l’invöl amò portar.
Lanz. Allura sun els bravs!
Ma quels san bleras.
Els fan eir star con pleds umans e bestias
In pè sü’ l lö, sco füssan incolads,
Ün di intèr, sch’els be pon dar l’ögliada.
Dafatta, sun in cass eir da’ s far schets,
Cha tot lur musc - els dvaintan dürs sco peidra
U sco ün glatsch, cha balla da schlupet
Non po forar e croud’e roudl’in terra.
Lanz. Schi schi! Nel mond ais bler amo chi roudla.
E roudlan narrs raquints e crameria
Da bocc’a bocca, saimper in s-chürdüm,
E roudla l’ignoranz’e simpatia
Sur l’impossibel oura, sainza glüm;
L’ün roudl’a munt e l’auter roudl’a val,
Dalöntsch sur la schlern’our’e la rotaja;
Quist roudl’invi’ e quel darcheu innàn,
Chi fa compassiun d’udir lur baja,
E roudl’ils ögls, udid’e fantasia
Lontan sur ils confins del san inclet,
E roudl’il Hans e sia compagnia
Plü spert co quella balla da schlupet.
Hans. Be non gnir grit! Eu sà, cha tü non crajas,
Ne magis, ne Tschiainders, ne maloms;
Tü stübgias saimper be’ l raquint dels cudeschs.
E non cognoschas il raquint dels paurs.