Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, VIII.djvu/382: differenze tra le versioni

Da Wikisource.
Mizardellorsa (discussione | contributi)
Nessun oggetto della modifica
Samuele2002 (discussione | contributi)
Stato della paginaStato della pagina
-
Pagine SAL 25%
+
Pagine SAL 75%
Intestazione (non inclusa):Intestazione (non inclusa):
Riga 1: Riga 1:
{{RigaIntestazione|372|Caspar Bardola|}}
Corpo della pagina (da includere):Corpo della pagina (da includere):
Riga 1: Riga 1:
<poem style="padding-left:5em;">
372 Caspar Bardola
Ma quists „Tschiainders“han tot autra teista,
<poem>
Ma quists „Tschiainders“ han tot autra teista,
Co que chi ha gnü Hans. Quels san lur fat.
Co que chi ha gnü Hans. Quels san lur fat.
Ün disch dafatta, ch' els con pleds scongüran
Ün disch dafatta, ch’els con pleds scongüran
La raba involada inavò,
La raba involada inavò,
Ingio il lader svessa, in persuna, … …
Ingio il lader svessa, in persuna,
Sto gnir e reportàr darcheu sü' l lö.
Sto gnir e reportàr darcheu sü’ l lö.
Lanz. Eir sch' el füss mort?
Hans. Ma que non poss eu dir;
Però sch' el viva, … sto il lader svessa
Desch anns davo l' invöl amò portar.
Lanz. Allura sun els bravs!
Hans. Ma quels san bleras.


{{Al|''Lanz.''}} Eir sch’el füss mort?
Els fan eir star con pleds umans e bestias

In pè sü' l lö, sco füssan incolads,
{{Al|''Hans.''}} {{A destra|Ma que non poss eu dir;|5em}}Però sch’el viva, sto il lader svessa
Ün di intèr, sch' els be pon dar l' ögliada.
Desch anns davo l’invöl amò portar.
Dafatta, sun in cass eir da' s far schets,

{{Al|''Lanz.''}} Allura sun els bravs!

{{Al|''Hans.''}} {{A destra|Ma quels san bleras.|3em}}Els fan eir star con pleds umans e bestias
In pè sü’ l lö, sco füssan incolads,
Ün di intèr, sch’els be pon dar l’ögliada.
Dafatta, sun in cass eir da’ s far schets,
Cha tot lur musc - els dvaintan dürs sco peidra
Cha tot lur musc - els dvaintan dürs sco peidra
U sco ün glatsch, cha balla da schlupet
U sco ün glatsch, cha balla da schlupet
Non po forar e croud' e roudl' in terra.
Non po forar e croud’e roudl’in terra.

Lanz. Schi schi! Nel mond ais bler amo chi roudla.
{{Al|''Lanz.''}} Schi schi! Nel mond ais bler amo chi roudla.
E roudlan narrs raquints e crameria
E roudlan narrs raquints e crameria
Da bocc' a bocca, saimper in s-chürdüm,
Da bocc’a bocca, saimper in s-chürdüm,
E roudla l' ignoranz' e simpatia
E roudla l’ignoranz’e simpatia
Sur l' impossibel oura, sainza glüm;
Sur l’impossibel oura, sainza glüm;
L' ün roudl' a munt e l' auter roudl' a val,
L’ün roudl’a munt e l’auter roudl’a val,
Dalöntsch sur la schlern' our' e la rotaja;
Dalöntsch sur la schlern’our’e la rotaja;
Quist roudl' invi' e quel darcheu innàn,
Quist roudl’invi’ e quel darcheu innàn,
Chi fa compassiun d' udir lur baja,
Chi fa compassiun d’udir lur baja,
E roudl' ils ögls, udid' e fantasia
E roudl’ils ögls, udid’e fantasia
Lontan sur ils confins del san inclet,
Lontan sur ils confins del san inclet,
E roudl' il Hans e sia compagnia
E roudl’il Hans e sia compagnia
Plü spert co quella balla da schlupet.
Plü spert co quella balla da schlupet.

Hans. Be non gnir grit! Eu sà, cha tü non crajas,
{{Al|''Hans.''}} Be non gnir grit! Eu sà, cha tü non crajas,
Ne magis, ne Tschiainders, ne maloms;
Ne magis, ne Tschiainders, ne maloms;
Tü stübgias saimper be' l raquint dels cudeschs.
Tü stübgias saimper be’ l raquint dels cudeschs.
E non cognoschas il raquint dels paurs.
E non cognoschas il raquint dels paurs.</poem>
</poem>

Versione delle 01:11, 10 mar 2021

372 Caspar Bardola

Ma quists „Tschiainders“han tot autra teista,
Co que chi ha gnü Hans. Quels san lur fat.
Ün disch dafatta, ch’els con pleds scongüran
La raba involada inavò,
Ingio il lader svessa, in persuna,
Sto gnir e reportàr darcheu sü’ l lö.

Lanz. Eir sch’el füss mort?

Hans.

Ma que non poss eu dir;

Però sch’el viva, sto il lader svessa
Desch anns davo l’invöl amò portar.

Lanz. Allura sun els bravs!

Hans.

Ma quels san bleras.

Els fan eir star con pleds umans e bestias
In pè sü’ l lö, sco füssan incolads,
Ün di intèr, sch’els be pon dar l’ögliada.
Dafatta, sun in cass eir da’ s far schets,
Cha tot lur musc - els dvaintan dürs sco peidra
U sco ün glatsch, cha balla da schlupet
Non po forar e croud’e roudl’in terra.

Lanz. Schi schi! Nel mond ais bler amo chi roudla.
E roudlan narrs raquints e crameria
Da bocc’a bocca, saimper in s-chürdüm,
E roudla l’ignoranz’e simpatia
Sur l’impossibel oura, sainza glüm;
L’ün roudl’a munt e l’auter roudl’a val,
Dalöntsch sur la schlern’our’e la rotaja;
Quist roudl’invi’ e quel darcheu innàn,
Chi fa compassiun d’udir lur baja,
E roudl’ils ögls, udid’e fantasia
Lontan sur ils confins del san inclet,
E roudl’il Hans e sia compagnia
Plü spert co quella balla da schlupet.

Hans. Be non gnir grit! Eu sà, cha tü non crajas,
Ne magis, ne Tschiainders, ne maloms;
Tü stübgias saimper be’ l raquint dels cudeschs.
E non cognoschas il raquint dels paurs.