 |
Questa pagina è ancora da trascrivere o è incompleta. | |
La veglia lavonza, Igl Eremit S. Sigisbert 731
La mumm' els benedescha admonent,
Cur ell' ils cars a gudognar termetta,
Bargogna vinavont cun legarment,
Restont a casa giè uss' tut soletta.
4. Ell' ha spargnau e spiculau adina,
Ha glin comprau, duront las notgs vigliau,
Quei glin filau en bella resta fina,
La' rest' allura tiel tissunz portau.
'Vent lez la teila fin lenziel tessiu,
Er' ella forsch e guila prenda
E cusa di e notg vid in vestgiu, —
E fa' gl abit de bara ord la tenda.
5. Quei trist bategl, siu camisol de bara,
Sco in custeivel bein, stim' ella zund.
Sil plaz d' honur en bella scaffa siara,
El ei siu spargn, siu deletg dil mund.
Mo de Domengias devoziusamein
Cun quei bategl la dunna si se fitta,
Mett' el lu d' ina vart pulitamein
Pil di suprem de si' activa vita.
6. Cu' i va in di cun mei enconter sera; —
[p. 229] O, 'vess jeu' éra fatg ed adimpliu
Il miu dovér sin tutt mia carriera,
Sco quella buna dun' ha compleniu! —
O vessel jeu saviu cun lev humor
Svidar il calisch peter dulsch sin tiarra!
Savess jeu po' ér' se legrar de cor
De miu davos vestgiu, il trist habit de bara!
IGL EREMIT S. SIGISBERT.
(Aus dem Calender Romonsch, 1885, p. 37 — 43.)
I.
Dal cuolm d' Ursera si camina spert
Il venerabel pader Sigisbert.
El ei unfis dil mund e siu entiert
E va per sezuppar en in desiert.
5 Vul evitar la glieut e lur puccaus,
Per daventar en tschiel tont pli beaus. —
Havent la vall d' U[r]séra convertiu
Vegnev' el bunamein tenius per Diu.
