Pagina:Tragedie, inni sacri e odi.djvu/45

Da Wikisource.

notizie storiche 15

4 Cujus (Brixiae) ipse Desiderius nobilis erat. Ridolf. Notar., Hist. ap. Biemmi, Ist. di Brescia. (Del secolo XI). — Sicardi Episc.; Rer. It., t. VII, p. 577; e altri.

5 Anast., 172.

6 Sub jurejurando pollicitus est restituendum Beato Petro civitates reliquas, Faventiam, Imolam, Ferrariam, cum eorum finibus, etc. Steph., Ep. ad Pipin.; Cod. Car. 8.

7 Anselperga sacrata Deo Abbatissa Monasterii Domini Salvatoris, quod fundatum est in civitate Brixia, quam Dominus Desiderius excellentissimus rex, et Ansam precellentissimam reginam, genitores ejus, ab fundamentis edificaverunt... Dipl. an. 761; apud Murat., Antiquit, Italic., dissert. 66, t. V, p. 499.

8 Paul, Ep. ad Pip.: Cod. Car. 15.

9 Le cronache di que’ tempi variano perfino ne’ nomi, quando però li danno.

10 Cod. Carol., Epist. 45.

11 Berta duxit filiam Desiderii regis Langobardorum in Franciam. Annal. Nazar. ad h. an.; Rer. Fr., t. V, p. 11.

12 Cum, matris hortatu, filiam Desiderii regis Langobardorum duxisset uxorem, incertum qua de causa, post annum repudiavit, et Hildegardem de gente Suavorum praecipuae nobilitatis feminam in matrimonium accepit. — Karol. M. Vita per Eginhardum, 18. (Scrittore contemporanco).

13 Ita ut nulla invicem sit exorta discordia, praeter in divortio filiac Regis Desiderii, quam, illa suadente, acceperat. Eginh., in Vita Kar.. ibid.

14 Rex autem hanc eorum profectionem, quasi supervacuam, impatienter tulit. Eginh., Annal. ad h. annum.

15 Anast., 180.

16 Hegevisch, Hist. de Charlem., trad. de l’allem., p. 116.

17 Anast., 181.

18 Id., 182.

19 Id., 183.

20 Albinus deliciosus ipsius regis. Anast., 134. V. Mur., Ant. It., diss. 4.

21 Asserens se minime quidquam redditurum. Anast., ibid.

22 Annal. Titiani, Loiseliani, Cronac. Moissiacense, ed altri, nel t. V Rer. Franc. In generale, gli annalisti di que’ secoli che noi chiamiamo barbari, sanno, nelle cose di poca importanza, copiarsi l’uno con l’altro, al pari di qualunque letterato moderno: s’accordano poi a maraviglia nel passar sotto silenzio ciò che più si vorrebbe sapere.

23 Sed dum iniqua cupiditate Langobardi inter se consurgerent, quidam ex proceribus Langobardis talem legationem mittunt Carolo Francorum regi, quatenus veniret cum valido exercitu, et regnum Italiae sub sua ditione obtineret, asserentes quia istum Desiderium tyrannum sub potestate ejus traderent vinctum, et opes multas, etc.... Quod ille praedictus rex Carolus cognoscens, cum... ingenti multitudine Italiam prope-