De constantia iurisprudentis liber alter/Pars prior - De constantia philosophiae/Caput II
 |
Questo testo è completo. | |
| ◄ | Pars prior - De constantia philosophiae - Caput I | Pars prior - De constantia philosophiae - Caput III | ► |
CAPUT II
SCEPSIS AB OMNI DOCTRINA,
DE MORIBUS MAXIME, ELIMINANDA
Insistentes igitur ordine quo a metaphysica, omnium scientiarum parente, exorsi sumus, quando demonstravimus genus humanum universum quasdam communes aeterni veri notiones habere, in quas omni humanitatis sensu piane carere videntur qui non conveniunt1; ab omni divinae et humanae eruditionis orbe universa scepsis facessat, quae omnis religionis hostis, omnis reipublicae labes cum illa sua ἀκαταληψία, seu veri incomprehensione, et cum illa sua nefaria ἐποχή, seu assensus sustentatione, qua vel patri de vita periclitanti non affert auxilium, dubitans recte ne an prave faciat. Et Carneades isti, qui pridie iustitiam in rebus humanis esse, postridie non esse aequis momentis dissertant, ab omni republica, sicut ille olim a romana, publice eiiciantur.