Pagina:AA. VV. – Opuscoli e lettere di riformatori italiani del Cinquecento, Vol. II, 1927 – BEIC 1889291.djvu/199

Da Wikisource.

I

Olympia Morata Michaeli Webero adolescenti S. P. D.

Quum matrem Laam ob suramatn pietatem plurimum araemus, lacere non possumus, quin eius gaudia solide gaudeamus. Quare magnani laetitiam et voluptatem cepimus ex tuis literis ad virum raeum datis, cum quia pietatis tuae specimen dederant, tuin etiam quia indicium fecerunt, quid in literis profeceris; de hocque tanto bono inatri tuae sum gratulata, quod sic animimi ad studia literarum applicaveris, ncque (quod vulgus adolescentium solet) discum, quatn philosophum audire malueris. Magnuin est libi (mihi crede) munus a Deo datum, si te huius seculi malis moribus, quorum iam licet maximam metere messem, ut ille ait, corrumpi non sinis; isthuc Deo acceptum referas, si xrj<; XecocpÓQOv pq |3a5^et$. Quapropter milii gaudeo, tibi gratulor, optoque ut haec opinio, quam de te habeo, in dies magis magisque duplicetur, quo matrem tuam gaudio delibatam, et uos tui studiosos ex amicis amicissimos reddas, in primisque ne in Deum, qui te in hanc mentem impulit et tibi ingenium dedit, impie ingratus oé yÙQ òutópXti tu yt 0eoú Èpixii8éa Sòieu. Quod autem adeo solicitus es, ne haec tristia tempora te a tuo cursu revoeent, nihil est quod sic animo angaris, non multum damni facies in hoc: nani non minor est virtus, quam quaerere parta tueri; poteris librum aliquem tuo Marte legere, dum cares praeceptore; nec enim omnia a praeceptoribus traduntur, sed ipsi tamquam digitum ad fontes intendunt. Si mihi auscultabis, librum aliquem diligenter leges, quem tibi utilem fore putabis: (nani mihi tuorum studiorum ratio nota non est) eum pervolutabis, ac in eo uno elaborabis, quandoquidem praestat unum aliquid insigniter agere, quam multa mediocriter, ut ait Plinius ille iunior. Hoc si facies, matrem tuam de hoc solicitam valde levabis. Sed ne currentem incitare videar, hic modum faciam, si te prius hortata fuero, ut omni animi impetu totoque pectore ad studia sacrarum literarum incumbas, quae sola te, quid sit Riformatori italiani del Cinquecento - il. 13