Vai al contenuto

Pagina:Antologia provenzale, Hoepli, 1911.djvu/506

Da Wikisource.
500 antologia poetica provenzale


Ah! so que te desfauto e que tu tant ainiavos!
Qu’as tant poutounejat, e de nèit, e de jour!
As bèl te miralha mai qu’oun te miralhavos,
Aco’s finit per tu per li taire un mamour!
Nou! noun la vèiras mai ta pauro e bravo maire!
Coumo l’astre del jour elo a fach soun tremoun!
As bèl dire, as bèl fa, te demesi, pecaire 1
La pauro I jais en terrò e soun amo es amoun.
(S. D." di Béziers).(BUI telados)).


Oh! ciò che ti manca e che tanto amavi, che hai tanto baciato e notte e giorno, invano ti miri, non te lo mostrerà, lo specchio non potrà riflettere i tuoi amori. No, no, non la vedrai piu la tua povera e buona madre, come l’astro del giorno ella ha fatto il suo tramonto; hai bel dire, hai bel fare, poveretta! ella giace sotterra e l’anima sua è lassù.