Pagina:Ariosto-Op.minori.1-(1857).djvu/385

Da Wikisource.
356 carminum

XXII.

DE PUELLA.


Hasne rosas, an te vendes, an utrumque puella,
     Quæ rosa es, atque inquis vendere velle rosas?




XXIII.

DE EADEM.


Vendere velle rosas, inquis, cum sis rosa: quæro
     Tene, rosasne velis, virgo, an utrumque dare?




XXIV.1

DE LUPO ET OVE.


Fœtum invita lupæ, sed iussu nutrit herili,
     Et sua lacte suo pignore fraudat ovis;
Scilicet ut meritam bene de se perdat adultus:
     Mutare ingenium gratia nulla potest.




XXV.

DE BARDO POETA.


Cuncta memor recitat quæ pangit millia Bardus
     Carmina; nulla tamen scribere Bardus ait.
Si2 verum est, bene, Paule, facit, qui perdere chartam
     Nolit, cum mentem perdere sat fuerit.




XXVI.

DE VENERE SE ARMANTE.


Arma, Venus, Martis sunt hæc: quid inutile pondus,
     Mortali bellum si meditare, subis?
Nîl opus est ferro, ferri cum nuda potentem
     Exueris spoliis omnibus ipsa Deum.




  1. Allusivo, alcerto, a qualche ingratissimo de’ suoi giorni; e forse al soggetto medesimo di cui tratta l’epitaffio X del libro terzo.
  2. Alcune edizioni, con minore chiarezza alcerto, leggono sic.