 |
Questa pagina è stata trascritta e formattata, ma deve essere riletta. | |
| 214 | parte terza. |
[LXXVII]
AD RUFUM.
Rufe, mihi frustra, ac necquicquam cognite amice,
2Frustra? imo magno cum pretio atque malo:
Siccine subrepisti mi, atque intestina perurens
4Mi misero eripuisti omnia nostra bona,
Eripuisti? Heu, heu nostræ crudele venenum
6Vitæ, heu, heu nostræ pestis amicitiæ!
Sed nunc id doleo, quod puræ pura puellæ
8Savia commixit spurca saliva tua!
Verum id non impuns feres; nam te omnia sæcla
10Noscent, et qui sis fama loquetur anus.
