Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/129

Da Wikisource.

Märchen 105

veta à siu um. Mo il derschader ha detg, per lu schinghegi el la veta agl umm, sch' ella sapi dar si in legn, ch' el legni buc. La dunna ei ida à casa e patertgava di e notg, tgei dar de lignar al derschader; pertgei ei cuzava mo eunc treis dis e lu vigneva siu umm mess vi. Inagada ch' ella mava a studiont, eis ella vegnida tiel carnè. Cheu ha ella viu, che dus 5 tgapers havevan fatg cun tschun pings igniv en ina cavaza. Ils vegls ein sgulai o et ils tschun giuvens restai anavos. Vesent quei ha la dunna tergau: „Ussa hai jeu il legn per il derschader.“ Ell' ei ida tiel derschader … et ha detg à quel: „Ussa sei jeu dar in legn: Ei gliei stau siat en ina casa de morts, dus ein sgulei o e tschun ein stai lien.“ Il derschader 10 … ha ditg studiau; mo el saveva buca lignar. Sinquei ha la dunna explicau e detg: „En ina cavaza eran siat utschals; ils dus vegls ein sgulai ora et ils tschun giuvens ein stai anavos“. Perquei ch' el veva buca saviu legnar, ha il derschader stoviu schingiar la veta agl umm. Quel ei jus legramein cun la perderta dunna a casa e sch' ei ein buca morts, 15 vivan ei eunc.

83. La princessa, che haveva bugien siu bab, sco il sal.

Ei era inaga in retg e quel veva treis matauns. In di ha el damondau … quellas, con bugien ellas hagien il bab. La veglia dellas feglias ha detg, ella hagi bugien el sco la popa dils egls; la feglia meseuna ha detg, 20 ella hagi bugien el grad sco seseza et la giuvna ha detg, ella hagi bugien el, sco il sal, che detti il gust allas spisas. Dellas duos grondas ei il bab staus consolaus e fetg cuntents, mo silla feglia giuvna ha el giu nuidis, de ver bugien el mo sco il sal e ha chitschau ella giuado. Tut tresta ei la feglia giuvna ida d' ina via ora e vegnida tier in lac. Leu ha ella ruasau 25 empau sper il lac e tut en inagada eis ei vegniu siedora in pesch, che ha tschintschau cun ella e damondau, nua ch' ella mundi. La feglia ha raquintau, … co ella seigi vegnida catschada ord casa, perquei ch' ella hagi detg, ella hagi bugien il bab, sco il sal. Alura ha ella entschiet a bargir; mo il pesch ha consolau ella e detg, ei vegni aunc ad ir bein cun ella; 30 ella deigi ir tier tal e tal retg e leu damondar survetsch. Alla fin ha il pesch dau alla giuvna treis bialas scatlas e recomondau, ch' ella deigi mo arver quellas, cura ch' ella vegli ir à messa. Empau pli de bunna veglia, che avon, ei la giuvna puspei semessa sin via et ei plaunsiu arivada … tiel retg, nua ch' il pesch haveva detg, ch' ella dei encurir survetsch. 35 Il retg ha pladiu ella sco fumitgasa per lavar giu la vischalla e perver las gaglinas. La domengia, cura ch' ella dueva ir à messa, ha la giuvna aviert si l' emprema scatala et anflau lien in stupent bi vistgiu seida; ella ha lu spert selavau e fatg si cavels, ha tratg en quei bi vistgiu et ei ida à messa. Il fegl dil retg, ch' era si ella trucca, ha gleiti viu quella bialla 40 matta en quei bi vistgiu seida e pudeva buca tschuncar giu egl ded ella.