Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/164

Da Wikisource.
140 Novellen

consorta. Savens sedespitaven els sur quella caussa e finalmein eis ei vigniu aschi lunsch, ch' els han mess paga sur la fideivladat della grova in à lauter l' entira facultat. Igl ustier ha numnadamein detg al grov: „Ti stos ira e star in meins daven! Et en quei temps vi jeu survegnir dad ella la cadeina 5 d' aur et igl ani, che ti has dau ad ella sin la letg.“ Survegnieva igl ustier igl ani e la cadeina, sch' era l' entira facultat dil grov sia; survegnev' el buc, sche daventava igl ustier in pauper umm. Quei contract ei vegnius screts e suttascrets. Da buna veglia sco adina arriva il giuven grov à casa tier sia consorta e di à quella: „Damaun marvegl mondel jeu daven e stoi 10 star muort fatschentas in entir meins egl jester. Duront mia absenza mira bein de schar vegnir nagin en il casti e la sera bault mira, che tuttas portas dil casti seigien seradas; per auter seigias brava, sco tochen encheu!“ Igl auter di ei il grov semess sin viadi. Igl ustier ha ussa empruau cun tuts pusseivels inschins de vegnir en posses dils dus effects; mo adumbaten; 15 schon eran treis jamnas spiradas. El era en plein tema de piarder sia facultat. Finalmein dat il demuni en ad el in niev pertratg. El va tier duos fumitgiasas de Maria et empermetta ad ellas ina gronda summa daners et in bi vestgiu seida per ina, sch' ellas laschien vegnir en el dascus en il casti e zupian el en ina scafa della combra della grova. Las fumitgasas 20 han bugien fatg quei et el ei vegnius zupaus en la scafa, senza che la grova encorschi zitgei. All' ura fixa va la grova a letg; ella vegn en sia combra, fa ina ferventa oraziun, pren ora la cadeina d' aur ord culiez et igl ani ord det, metta quels sin1 la meisa e semetta gleiti à ruaus. En paucas minutas dormev' ella stagn e bein. Cheu seslueta igl ustier ord la 25 scafa, pren la cadeina et igl ani e va, senza che la grova audi, ord combra et à casa. La damaun leva la grova, sco il solit. Essent stada setratg' en, vul ella prender igl ani e la cadeina; mo ei muncaven. Ella peglia ina stermentusa tema. Tut la glieut dil casti han stoviu2 vegnir neunavon et encurir quels dus effects; mo nagin ha anflau, ne saviu dar novas ded els 30 e la grova era tresta e mirava cun tema encunter l' arivada de siu mariu. Essent il meins staus spiraus, arriv' il grov. El serenda igl emprem tier igl ustier e di: „Neve, che ti has piars il pag e bucca survegniu la cadeina et ani de mia dunna?“ „Buca selegra memia spert!“ rispunda igl ustier: „Mira cheu la cadeina et igl ani, ch' jeu hai survegniu da tia dunna!“ Il 35 grov ei vegnius alvs, sco in spert et ha saviu plidar bucca plaid. El haveva … piars tut. Senza plidar pli bia serend' el en siu casti e di à sia consorta … cun vusch stermentusa: „Tilla en il pli bi vestgiu, che ti has e neu cun mei!“ La grova surstat udent a plidont siu mariu en tala maniera; pertgei adina plidav' el cun ella migieivel e carin sco in tschut. Ella obedescha 40 e va suenter el. Uras ora fan els viadi ensemen senza plidar in plaid. El mava ordavon et ella vegneva suenter a bargient. Essent els stai dalunsch, enamiez in uaul, sevolva il grov entuorn e di cun vusch stermentusa: „Ti femna malfideivla! Ti eis la caschun de mia sventira;

  1. ed. siu
  2. ed. stovui