Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/33

Da Wikisource.

Märchen 9

quadrells fier cun tagls. Cheu hagi el preu ensemen ils calzers, che ellas targievien ora mintga treis. Vesent quei il retg, ha el carteu al schuldau. dat il camond de metter vi sias feglias, sco strias, e paga ora al schuldau la summa daners; aschia che quel ha saveu viver suenter dell' entrada cun far nuot.

4. Il retg de Spagna, ne Sogn Luregn.


Il retg de Spagna haveva inagada de far ina ujarra encunter seu inimitg. El haveva dubi, ch' el perdessi l' ujarra, e ha pia sattrau ina massa scazis e daners en ina baselgia; sinaquei ch' igl inimitg survegni bucc els. El va ussa cun sia armada encunder agl inimitg e victorisescha, encunter tutt spitgar. Dal legarmen sur della victoria, pertratga el nuotta pli vid ses scazis zuppai, e lai els grad eri. Pign temps suenter ei ina dellas feglias dil retg morta. Quella stueva lura vegnir mintga notg en quella baselgia e pertgirar ils scazis zuppai dal retg. Quei ei pleunseu vegneu ad ureglia al retg, e quel metteva si da cheu denvi mintga notg in schuldau, sco wacha en baselgia. Mo mintga dameun eran quels mazzacrai si; aschia che nagin voleva pli ira sin il wacht de buna veglia; mo il retg sforzava sia schuldada vid quei survetsch. Quella sort tucch' era la quarta notg ad in giuven. Quel va en baselgia, statt leu ina urialla, e pertratga lura de fugir, avon che schar vegnir tal e tal spert. Getg e fatg, el va ord baselgia per fugir. e vegn tochen in ault mir, sur dal qual el stueva seglir giu. Cheu cloma ina vusch d' in um vegl: „Mo nua vas? Neu neu tscheu; jeu hai de gir enzatgei a ti!“ El va vitier quei um vegl, e quel gi, ch' el deigi mo turna si en baselgia, e star davos igl altar; lura possi nagin far ad el zitgei de laid. Il giuven va pia en baselgia e statt davos igl altar. Entuorn mesanotg vegn la feglia dil retg, vestgida miez en alv, e miez en ner, pari ch' ella eri eunc bucca dal tutt en bein, e statt sper ils scazis zuppai; mo tucca bucc en il giuven. L' autra dameun, cura ch' il retg ei vegneus sisu, ch' il giuven era mitschaus, sche ha el giu tal legarmen, ch' el ha dau il giuven gastfri per otg dis, e schenghiau ad el otg gis il survetsch militäric. La notg suenter ha in auter schuldau stueu ira sin il wacht; mo l' autra dameun er' el halt caput. Il madem eis ei eu cun il wacht della notg sisu. Ussa lai il retg clomar il giuven, ch' era mitschaus sia notg, tier el, e gi, ch' el stoppi puspei far wacht la notg suenter en baselgia. Quel damonda il retg, schel hagi schon emblidau, ch' el segi gastfri e libers de scadin survetsch duront otg gis. Il retg rispunda, che demai, ch' ils auters segien adina caput la dameun, sche stoppi el far wacht, vegli ne bucca vegli. Il giuven ha pia nuotta saveu far auter, ch' ira la sera en baselgia. Aschi uras, che la feglia dil retg dueva comparer, va el puspei ord baselgia per fugir e vegn tier il madem mir, sco la1 gada avon. Ussa cloma puspei igl um vegl: „Neu neu tscheu, tier mei! jeu hai de gir zitgai a ti.“ El va vitier; e quel gi ad el, ch' el deigi mo ira si en baselgia, sin la schintschalla; lura possi la feglia dil retg nuotta far ad el enzatgei. Il giuven semeina entuorn e va si en baselgia sin schintschalla. La feglia vegn

  1. ed. le