Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/36

Da Wikisource.
12 Märchen

casa, e vegn en il madem uaul, sco seu frar. Per discletg va el è sin il madem pegn, per encurir ina glisch. Cheu vegnan ils zagringhels puspei cun lur vaneun sut quei pegn en, e fan cuer carn. Er' el sponda aua giu en la vaneun; mo quellaga eran ils zagringhels bucca aschi tups; e stagl gir: „Mo co Dieus carschenta nies pieun!“ han els gareu: „Aha! eis puspei cheusi, ti cugliun? Cun tei volein nus far flucs quellaga!“ El ha stueu vegnir giu, et ils zagringhels ein dai vi dad el; han murdergiau si el miserablamein. Enzacura tard eis el vegneus à casa, e voleva schloppar dala gretta sin seu frar, che havessi cuglienau el aschia. El va in gi giu tier el, per mazzar el. Cheu haveva quel à mesa stiva in parlet cun aua buglienta, prida discus en da cuschina, e deva cun ina torta vi e neu sut il priel en. „Mo tgei fas cheu, ti narr?“ gi il frar si per lauter. „Mo, jeu fetschel buglir quell' aua; ussa meungla mia dunna nuotta ira on cuschina pli, e far feuc; cun quella torta cheu sa ins far buglir en stiva, tgei ch' ins vul. Mo mira, co quella aua buglia!“ — „Ina da quellas tortas voless jeu è per mia dunna!“, dat l' auter per risposta. Sut e sura el ha cumprau giu la torta bien e car, et ei eus si tier sia dunna, e ha fatg prender in parlet aua freida en stiva. El ha lura declarau leung e lad, tgei forza quella torta hagi. Lura ha el entschiet a sdremanar quella torta vi e neu, sut il parlet en, aschi gitg et aschi leung, ch' ella era tutt isada ora. Mo l' aua era perquei bucca pli caulda.

Ussa sefa el en, ch' el seigi puspei vegneus cuglienaus da seu frar, e pren avon sesez de mazzar quel dil tutt. El va pia giu tier el. Quel haveva grad riz-raz cun sia dunna sin il pli ault grad. El mira in tec tier, co ei schenschignaven, e gi nuot. La dunna teneva petg pir che mai, et igl um smanatschava de mazzar ella, sch' ella queschi bucc. Mo ella deva nuotta suenter. Ussa pren igl um siu cunti e trai quel vi en il brust à sia dunna, ch' il seung ei seglieus tutt à gradora e la dunna ei dada, morta per tiarra, per il plintscheu vi. Sinquei gi il frar al morder, quei seigi enzatgei sgarscheivel; el vegni bein a meuns, de haver mazzau la dunna. Mo quel ri, e gi: „O, perquei hai jeu bucca tema; cura gl' ei uras de far marenda, sche vi jeu schon far vegnir neunavon ella!“ El lai star ella empau aschia. Vonzei pren el ora in schul ord sac e schula: „Fi! fi! fi!“, e sin las treisga ei la dunna levada si. Quei era tutt numnadamein seschau giu denter els dus Ei havevan mazzau quei gi il piertg, e mess il seung, en la scuffla, sut il tschop della dunna en. Pia ha igl um tratg il cunti en la scuffla; e la dunna ha fatg fentas d' esser morta, e sin il tierz schul eis ella puspei vegnida neunavon. Quei schul ha è fatg queida à l' auter frar. El haveva era enqualga riz-raz cun la sia; e quella cuscheva era bucca de bugien. Bien, el cumpra giu il schul brav car, e va si tier sia dunna; mo gi à quella nuotzun da quei. Ei gl' ei lura è bucca eu gitg, ch' els han giu de far denter els. Cheu trai igl um il cunti el brust a sia dunna, ch' il seun ei seglieus à gradora, et ella ei dada giun pleun. Ussa tratg' el, schar star empau ella aschia, e lura, uras de marenda clomar ella cul schul. El