Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/391

Da Wikisource.

ils schunbers a fiffas sa lain udir,
Ancunter 'lg anamig lein nus bein ir;
Lein ir or cun lagarment a spas,
20ont ch' ilg anamig cunpelgig ilg pas.
[f. 149a] scadin cavalier Ruckegia nou tiers,
sa mussa, savurescha sia tapfradad;
gual sco s[e]chel fus ilg plij grond potentad.
ilg anamig sa mussa vilgiur,
25sagitta, sa drova zund starmantus;
scadin Barun ca cloma sa, sa,
s' ilg mund ei buc pli leger d' afflar.
Ritters, traguñers, fisuliers
Sa lain udir culs granadiers;
30Mo ils frusts gros Raspundan aunc pli,
antiras Rittschas prendan quels vij.
Savens quei cuzza gis ad urras
atroqua la noig fa separar;
O ve, o ve, qunts beals schuldaus,
35Ca schein elg feld mortals plagaus
Chi vult gurbir laud ad hanur,
sto Dar la vitta, buc ver schnavur;
Murir stos tontatont er ti,
ei seigig oz ner in auter gij.
89.
(Nach Annalas III. p. 316/17.)
Ach, vigleit, o, char carstiouns,
En quest mund, chei aschi voun,
Vigleit po zund flassameng,
Seias solis e prudents.
5Lgei grond temps uss da far quei,
Deus, il Segner, samchiaus ei,
El vèn' n' sigir tilg truvament,
Nagin laschig quei ord sen.
A chei, cura aneig bein zund
10Tutt quei, chei cou sin quest mund,
Las ansennas sa bein ver,
Quei grond gi ven cumparer?