Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/549

Da Wikisource.

Sche sundel jeu sin quest altar
Ent' il s. Sacrament;
[p. 7] Tutt il vergau vi emblidar,
Sin vies migliurament.
125Las peinas, che sin gl' auter mund
Da vus èn meritadas,
Lavar pudeis entras il perdun,
Cu' l seun de mias plagas.
Gronda gratia euncalura
130Per tgi che vul ritscheiver,
Sche po el oz cun siu Diu char
En legerment far scheiver.
E tras orar avon gl' altar,
Far l' ur' agli Sanctissim,
135De mala mort seliberar,
Cun freitg, ch' ei guess grondissims.
Oz pia seigi serau giu,
De gudignia' l perdun,
Cun far la fiasta cu' l bien Diu,
140Tras la benedictiun.
Ch' el nus schurmegi da tutt mal,
En vit' et enten mort,
E ch' il ruaus celestial
Seigi la nossa sort.
[p. 8] 145 En malmort poss selegrar,
D' aver faitg penetientia,
Cun bein endreitg seconfessar,
Giustau mia conscientia.
Ussa cun Diu sun selugaus,
150Sin quen d' esser segirs,
Cur' che jeu veing dal mund clomaus
Ded ir' el s. Parvis.
174.
(Nach einem anonymen fliegenden Blatt in 12°, ohne Druckort und Datum).
[p. a] Te legri, o Muster!
E laudi Diu da cor;
Ti gaudes gie' l plischer,
Con bein ch' il sun dat or.