Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/646

Da Wikisource.

El ciel é la tiarra tuts con letezia
30De tei se fiden ô Mumma de Diu,
Pertgei che la glish de tia clarezia,
Per tut il mund ei zūt bein sclariu.
La tia Baselgia sin Accladira,
De quei zūt clara perditgia nus dat,
35Pertgei che ti vssa sur mesira,
Vens venerada lau con verdat.
[p. 158] Da quella lodada soingia Capella,
Ti Glish eis stada il ēprim fundamēt
O soingia Regina Ti eis quella,
40Ch' has lau faig esser tiu num possēt.
Miraclas enzennas è beneficis,
Dauenten aunc vssa senza finir,
Tras Messas, à tras soings sacrificis
Biar grazias po ins cau suruegnir.
45Ei pia charina Mumma diuina
Che vens venerada sil Crest de Trunt,
Il tiu dulsh maun stenda or' adina,
Sur tuts ils fideiuels ch' en sil mund.
Tei lein nus adina soingia Maria,
50Decormeing hōdrar à semper lodar,
Adina nus meini sin la via,
Et entē Ciel nus veglias gidar.
210.
(Consolaziun della olma devoziusa, Thront, tier Nossa donna dêlla Glish. 1690.)
[p. 152] MAria trost da tutt il mund
Che vens hondrada a Trunt,
[p. 153] O Muma beada, dals Aungels alzada,
Sur tutta grondezia con grōda letezia
5O Maria della Glish.
Or nossa Donnaun sclaresshas Ti,
A Trunt er' pli á pli:
O Glish benedida, sin tiarra nus gida,
Tras tia clarezia, nus dai sagirezia,
10O Maria della Glish.