 |
Questa pagina è stata trascritta ma deve essere formattata o controllata. | |
| Märchen | 641 |
Plein fel lai il retg metter el en perschun e rentar en in ring de fier. Mo strusch era el en perschun e rentaus en il ring de fier, ha el envidau si la candeila e quella ha dumendau el: „Tgei vul?“ Il giuven ha detg: … „Jeu less, ch' jeu vegness libers dil ring e della perschun ed il retg vegness ligiaus en ligioms aschi stretgs, che nagin savess sligiar ora.“ Cheu ei il ring e la porta della perschun s' aviarts ed il giuven ha saviu turnar en sia ustria. Il retg ei aber vegnius ligiaus aschi stretg, ch' el podeva strusch trer flad. Cura ch' il retg ha udiu, ch' il giuven seigi vegnius liberaus ord la perschun e seigi puspei en l' ustria, ha el schau clomar el e detg al giuven: „Ti sas pli che magliar paun, sche ti libereschas mei dals ligioms, sche dun jeu a ti mia feglia.“ Il giuven ha detg, el vegli far quei ed ei turnaus en l' ustria. Leu ha el envidau si la candeila e detg: „Fai ch' il retg vegni libers dils ligioms e ch' jeu maridi sia figlia.“ Inmediat … ei il retg staus libers dils ligioms ed en paucs dis ha il giuven giu legras nozzas cun la figlia dil retg.
La sera de sias nozzas ha el envidau si la candeila. Quella ha dumendau: „Tgei vul?“ „Di a nus, sche nus seigien ventireivels ne buc?“ ha el emprau la candeila. „Na quei esses buc,“ ha la candeila respondiu, „pertgei questa notg ein il sir e la sira sut letg en, per mazzar vus.“ Ussa mira il spus sut letg en e vesa cheu il retg e la regina. El pren spert il spadun, ch' era sin meisa, e taglia giu ad omisdus il tgau. Allura damond' el puspei la candeila: „Vegnin jeu e la spusa ad esser ventireivels?“ e quella rispunda: „Gie. Mo ussa pos ti schar ardar giu mei enzacu, jeu hai gie liberau a ti la veta.“ Il spus ha lu schau ardar giu la candeila quella notg.
110. Igl umm, che ha cuglienau il giavel.
Ina gada era ei in pauper umm, che steva en sia stiva cun il tgau pusau els mauns. El havess duvrau per il ner basegns daners, saveva aber buca, co survegnir, ed el anflava negin remiedi. Cheu ha el patertgau, sch' il giavel vegness, savessi el se schar en cun lez. Igl umm ei aber vegnius tut bleichs, cura ch' igl esch ei s' aviarts e quel cun peis caura ei entraus. Il giavel haveva ina curteuna tgemblada cun marenghins entamaun ed ha detg: „Cheu dundel a ti tutt quels daners ad emprest. En in onn stos ti aber turnar anavos la curteuna strecha, aschglioc eis ti mes. Quels, ch' ein tgemblai, laschel a ti per schengetg.“ Igl umm ha dumendau, sch' el astgassi buca turnar la curteuna marenghins, avon ch' ei seigi o igl onn. Il giavel ha rispondiu, el sappi turnar, cura ch' el vegli. Sin quei ha 'gl umm priu la curteuna marenghins, strichau giu il tgiembel e turnau la curtauna marenghins al giavel culs plaids: „Jeu vi grad turnar ussa.“
