Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, II.djvu/98

Da Wikisource.
74 Märchen

era carschiu en. Tras cagliom e spinatscha ein ei arrivai tier ina porta nauscha, ch' ei han rut en. De bia scallas si ein els vegni en ina stiva gronda; cheu ei tut en ina gada vigniu neutier in um vegl; quel han ei dumendau de beiber e de migliar. El ha aber dau negina risposta, sonder 5 ha scret si meisa cun rida, tgei ch' els veglien. „De beiber e de migliar“, han ei scret suten, et el ha purtau si ad els bien e dêtg avunda de beiber e de migliar. Suenter haver bein buiu e migliau, han els voliu ira; aber igl um vegl ha scret silla meisa, el laschi buc ira els, entochen ch' ei hagien encuretg si quellas diesch curtaunas cocca, ch' el beti dameun giun pleun. 10 Gliauter di ha il vegl derschiu, cul sulegl ei levaus, diesch curtaunas cocca giun pleun, e cumandau al vegl dils frars d' encurir si quella cocca tochen la rendida dil sulegl. Il frar vegl ha entschiet ad encurir e saduvrava, ton sco el pudeva; aber quei nezigiava tut nuot. La sera s' aproximava e la coca semultiplicava traso; mont il sulegl de rendiu ei il frar vegl semidaus 15 … en ina petga crap. L' autra damaun ha il frar maseun giu d' encurir si la cocca; aber cun el eis ei iu, sco cun siu antecessur. Il tierz di pareva, era il giuven de bucca puder far la lavur; era ad el vigneva la cocca traso multiplicada. En sia anguoscha ha el patertgiau vid las farmiclas e detg: „O, vus bunnas farmiclas, allas qualas jeu hai deliberau la vetta, 20 gidai po mei!“ Ena quella ei igl entir farmiclè vignius en stiva, et en in hoi era la cocca encuretga si. Plein legria ha il giuven purtau la cocca al vegl, avon ch' il sulegl ei ius de rendiu, o quel ha giu grond plischer. Ei seigi eunc de far ina autra lavur, ha el scret si meisa. Il giuven stoppi saver dir ad el, sin tgeinina de quellas petgas crap, che seigien giu ella cuort, 25 ei audi ina schaumna aviuls. Cura, ch' il giuven ei ius giu ella cuort et ha contemplau las petgas, ha el bein viu, ch' ei en difficil d' enflar ora sin qualla, ei audi ina schaumna aviuls. Cheu lai el vignir endamen ses aviuls e di: „O, buns aviuls, emblidei bucca, ch' jeu hai schurmigiau vossa schaumna, e vigni a mussai ad à mi siu tgei petga, ch' ils aviuls auden!“ Sil fiat ei la schaumna, 30 ch' el veva liberau, vegnida ord igl uaul, ha seschau giu sin ina petga et ei sgulada daven. Ussa saveva il giuven, tgei petga audi als aviuls, et el ha mussau ella al vegl. Quel ha giu in grond tschafen e scret si la tiarza e davosa lavur pil giuven, el stopi encurir ord il lac ina clav d' aur, che meini ella combra, nua che la princessa dormi. Anfli el la clav, et arvi 35 el quella combra, survegni el la princessa per spusa. Cura ch' il giuven ha aber viu il profund lac, tut surtratgs cun glietta, ha el entschiet a desparar, ch' el sapi survignir la clav. Patertgiont tgei far, seregorda el dellas entias, las qualas el haveva liberau. Clamont quellas en agit ha el viu, co ina entia ei sgulada neutier, ei ida giu el lac e turnada siado 40 cun ina clav d' aur el pec. Quella clav d' aur ha il giuven priu, ei ius … siaden el chisti, et ha aviert la combra, ch' il vegl ha mussau; arvont el quella, ha el viu ina zun bialla princessa, che durmeva. Quella ei, vegnient el en combra, sedistadada et ha embratschau el per siu deliberatur. Al