Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/156

Da Wikisource.
148 Il Cudisch da Priedis

a gir, ô ti pauper carstiaun, sas bucca ca ti eis mai ampaug pulvra chei statt buc en tia pussanza da muntaner la rauba, ca ti (f. 5a) fas, cunttutt lai ir la gittiganza, ancanusche la tia fleivezia. Meit vus scuvieus, vus malgists vus ranvers, vus ca essas enten hanur ad ufficis, spigeit Canatum, chei vus seigias. Ell ven à gir, ô vus schleats carstiauns saveits bucca ca vus essas vanitad, ca vus essas mai terra, ca vus essas fleivels, ca vus pudeits da vusez nagutta, cuntutt deit comngiau à la scuvidanza, malgistia, ranvaria, loschezia, confasseit ca vus seigias paupras creatiras, à vus volveit tiers quei ferm Deus, rogeit ch’ell vus stettig tiers cun sia granda pussanza à vus velgig parchürar, cunsalvar à muntaner. Denter ils aungels ad ils carstiauns ei granda lechia, els ean spirts, quests carn, denter ün grand reg, ad ün pauper ei er granda lechia. Tschel ha bear da regier, ei en grand hanur partutt, quest à da far cun sia paupira, ad ei aschi da gir schbittaus partutt: mo denter la pussanza da Deus à la pussanza dils carstiauns ei aung bear pli granda lechia. Tschell ei marvilgiusa quest ei vanitad. Tschella ei granda statteivla (f. 5b) quest ei pitschna à fleivla. Tschella pò far senza mittels, questa stò ver far à duvrar mittels. Beaus ad en perpetten beaus, ean quels ca ancanuschen questa lechia, à sa bassen avant la pussanza da Deus. Beaus à semper beaus eis ti reg Davit ca has bassau tatez ad has ancunnaschieu la pussanza da Deus. Nies Deus ei enten tschiel, ell ei quell tuttpussent, ca pò far chei ch’ell vult. Beaus aung ünna gada beaus ei ti ca has ludau la pussanza da Deus, schent, ilg tuttpussent Deus fa tutt suenter sia velgia en tschiel, en terra, enten la maar ad enten las altezias. Cuntutt ludeit vus da la casa dad Israël ilg senger, vus da la casa da Levi ludeit ilg senger, vus ca tumeits ilg senger ludeit ilg senger à scheit, ludaus seigig ilg senger or da Zion, ca casa à Jerusalem haleluia. Beaus à semper beaus eis ti apostel Paulus, ca ti has confessau la tia fleivezia, ad has ludau la pussanza da Deus ad has gig, ô carstiaun ch’ei eis ti ca vol darchiar cun Deus. Beaus à semper beaus ei[s] ti patriarch Abraham, ti bab da tuts cartents (f. 6a) ca ti has bassau tatez, has ancunnaschieu la granda pussanza da Deus ad has gig, bucca ta villar senger ca iau plaid cun tei, iau ca sunt mai terra à tschendra. Beaus ad en perpetten beaus essas er vus, scha vus basseits vusez, confasseits vossa fleivezia, à ludeits la pussanza da Deus. Mireit vus carstiauns sin ilg tschiel, sin ilg solelg, sin la lg’ünna, sin las steilas scha vangits vus sa bassar, vangits ancanuscher à ludar la pussanza da Deus à gir. Ell ha quei tutt scaffieu or da nagutt. Mireit nunder ad or da chei la tempeasta, la neif, la plievgia vengig ad or da chei quest mund seig scaffieus. Scha vus partarcheits à mireits cun flis tutt questas caussas, scha vangits pilgiar granda temma, vangits tremblar à gir, mo parchei essan nus pò schi schleats, parchei tanein nus anzachei