Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/181

Da Wikisource.

Il Cudisch da Priedis 173

ca ell velgig prender navend, ilg tapfer à sabi vurrigier; à velgig dar Baba quei ei cors da fœmnas tumallegs sco Roboam fova. Cuntutt urig ün à scadin flissiameng par fideivels oberkeits à fetschig ün â scadin hanur enten lur vitta, ad enten lur mortt.

Quest nies char singiur obrist ei staus à nossa baselgia, sco er à la patria, lgiauter Moises da Deus, latiers cun specials duns qualificaus, ad ha sia vitta, sieu cor, sieu antalleg, à charezia mussau vi da Deus à vi da sia chara patria antraquan enten la sia finn, cuntutt ha ell enten sia malsoingia aschi ault à fig plirau ilg puccadus stand, à prigelus temps da la patria à baselgia, amadus da cormeng en sia uratiun racommondau à Deus, à racommondau ad auters fideivels patriogs. Velgig era bugient morir, par ca ell haigig bucca da ver pli anguscha à iamer. Ell ha sumlgiantameng cun Mose (f. 40b) mirrau enten la vera terra amparmessa tras la cardienscha, parchei ca ell sin ilg nadal passau ha garriau da ver partt da la richezia da la baselgia quei eis dils soings sacraments, dilg chierp à saung da Christi. Ell ha er lau speras faig ünna lagreivla à confortteivla uratiun à confessiun. Angual cur ell leva ilg soing sacrament ratscheiver schi schett ell, ô senger Jesu iau mi confess ün pauper puccant, cu[l]pants da tia pittra mortt. Mò ils mes puccaus ean à mi dacormeng laid, aber iau creig fermameng, ca ti haigias pardunau quels paramur da tieu pitter andirar à morir. Aschi sagir à verameng ca iau ratscheiv quest soing sacrament à schi sagir hai iau partt à cuminonza vi da tieu chierp, à sunt ün uffant da Deus. Suenter quei ch’ell ha giu ratschiert ilg soing sacrament ha ell mirau ancunter tschiel pleins da cardienscha, ha pichiau sieu cor, à schett cun aulta vusch, ussa mes Deus lais ti ir à passar enten pasch navent suenter tieu plaid, parchei ca mes œlgs han verameng vieu tieu sallit, à ratschiert quel enten (f. 41a) mieu cor. Ô co ha la mi olma aschi ün ferm confiertt ancunter ilg puccau, mortt, giavel ad ilg uffiern. Ti vens sagir ussa ad enten perpetten ad esser mes Deus. Ô mi olma laude ilg senger à chei ca ei enten mei laudig ilg sieu soin num. Enten quella confessiun eis ell staus statteivels antraquan la sia finn. Ei fova antuorn las treis (da la quala hura Jesus nies spindrader si olma vi da la crusch ha racommondau à Deus sieu bab en ses mauns) quau ha ell era si olma racommondau ent ils mauns da sieu spindrader Jesu Christi, ilg chierp aber à la terra, à lgi qual Deus sco à tutts ligieus sin ilg gi adessa velgig amprestar ünna lagreivla lavada tras Jesum Christum amen.