Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/182

Da Wikisource.
174 Il Cudisch da Priedis

Plaid sur fossa


sin la bara dilg statteivel niebel à gailgiartt singiur Jacum da Ruinellis en Baldenstein, staus obrist da sia maiestad en Frantscha.

(f. 41b) Basilius? In improbitatis certamine miserior est victor, quam victus propterea, quod ille pluribus peccatis concseptus discedit.

 las nieblas, hundreivlas dun Anna, dunschella Perpettna, dunschella Maria da Ruinell, sarrurs dilg singiur obrist barmier.

Bein nieblas ad hundreivlas dunna à dunschellas ilg ei naginna marvelgia, ca vies cor ei fig ruts à mal plagaus parchei cur ilg œlg ven plagaus ner squitschaus (gi Sürach) scha ven ei larmas, cuntutt eis ei bucca basengs, tras ün plaid da la malacurrada da carschentar vossa dallur, mô bear ant cun auva fresca or da las fantaunas dad Israël la frescentar. Job saveva tuttas malas novas cun patienzia prender si à porttar. Mò cur ell ude ca tutt ses uffants fussan vangi antuorn, schi scarpa ell la vaschcadira, à sa targett or ils cavels. Nus maina ligin ca ilg patriarch Jacob en sia crusch haigig (f. 42a) bargieu. mo cur ei lgi vangitt la nova da Joseph, ch’ell seig scarpaus dils lgimaris salvadis (ô senger) ch’ei grands uvals da larmas lgi currenen or da ses œlgs (ussa schett ell) ston mes cavels grischs ir cun dallur sutt la terra. La dunna da Tobias bargiva minchia gi par sieu filg à scheva, ò ti lgisch da noss œlgs, ti fist da nossa vegliadengia, ti confiertt da nossa vitta, ti spranza da nossa schlatta. Ach mi numneias bucca pli Naemi, mò Mara, quei eis pittra à combriada. Udin nus bucca ilg prophett Jonam plirant, paramur da quei sieu Kicaeon, ch’ün vierm veva rois, ei mi ei pli char (schett ell) er da morir, damai ca ell stuett far senza quei tandt umbriva.

Nieblas dunnauns iau garreg bucca ca vos cors, gual sc’ün dir crap deigian quei santir nagutta. Parchei tals cors ven ei avant ilg gi adessa à ver bear memgia. Bear ant garreg iau ca nossa natira daventig domestia, à ca Christus tarlgischig en noss cors, cun sieu carracter (f. 42b) ad ansenna. Vus essas rubades dilg viess parsul niebel singiur frar, sutt l’umbriva dilg qual vus ün lieung temps bein à sagir veits casau. Mò quei parsul Deus vus vult confertar quell c’ha sez purtau à madagau nossas dallurs, quell vult esser viess confiertt, à vies bab, ilg qual maina miera. Cuntutt ha ell ilg pitter bichêr da sieu filg, bucca vullieu prender, fæl ad uschieu, ie la pittra mortt ha ell schigiau, par ca nus tand pli lagreivlameng or dilg bicher da sia grazia pudeian beiver. Vus pudessas gir, quei ei ün tribel credittur ilg qual ünna causa schi gleite dumond annavos. Nies frar ha pir uss antschiet da viver, sch’ilg clamma Deus navend, à lgi tailgia giu sia vitta, sco ün tissonz ilg lanziel giu dilg tallér. Nus vevan spranza da