Pagina:Decurtins - Rätoromanische chrestomathie, IV.djvu/199

Da Wikisource.

Il Cudisch da Priedis 191

Cur gi ti? Een els beai, cura antscheiva lur beadienscha? Rasposta. Ilg aungel gi, a ladinnameng dad uss an vi, quei ei, aschi bault sco ilg chierp ad olma sparchian ün or da lgiauter, scha en els beai, à ruvaussen da lur lavurs, ilg chierp enten la terra, l’olma ent ilg maun dilg senger. Cur ilg aungel ha clomau giu da tschiel, beai en ils morts da uss anvia, scha saveva ün aung nagutt dad ün auter lieug par las olmas dils prus (f. 66b) auter ca da la beadienscha dilg tschiel, cuntut gi ell, beai en els dad uss an via, à cur nies senger Christus ei morts vi dilg lenn da la crusch, scha saveva ün aung nagutt dad ün auter lieug, dilg burgattieri, parchei ca ell ha gig, à lgi schocher ent ilg paradys, quant beai en quels ca vivan ent ilg senger, els mieran ent ilg senger. Ent ilg segner ha vivieu Abel, ad ei morts ent ilg senger scha gie ell ei vangieus mazaus de sieu frar turpiusameng ad ha(r) ruvassau da sias lavurs bunameng 6000 ons, quant beaus eis ell. Ent ilg senger ha vivieu Abraham, Isac à Jacob, ad en morts ent ilg senger ad han ruvassau da lur lavurs, anzaquantas tschient ons, cun olm à chierp ô quant beai en els. Enten ilg senger ha vivieu Sara, Rebecca, S: Anna, Elisabetha prusameng ad en mortas ent ilg senger beadameng, ad han ruvassau da lur lavurs, cun olm’à chierp anzaquanta tschient ons, quant beadas en ellas. Ent ilg senger ha vivieu ad ei mortta questa nossa sora dunna Gilgia ussa ruvaus ella era, il chierp en la fossa, l’olma ent ilg maun dilg senger, à (f. 67a) nagin mal la(s) pô tuccar pli, quant bead eis ella. Ella ha giu üna bealla cunnaschienscha da Deus, da sieu spindrader Jesu Christi, ad ilg fundament da sieu sallit, la quala ella ha dau d’antallir cun granda satisfactiun enten sia malsoingia, ella ha mess tutt sia spranza à fidanza sullettameng sin ilg perpetten Deus, sin la passiun à mortt da nies senger Jesu Christi, Ella ha bucca mai tadlau cun yfer cur iau hai tanieu avant, mo er prieu ilg plaid, à denter auter gig, iau sai bein ca Christus ei vangieus silg mund par far salfs ils puccants denter ils quals iau sunt er ünna. Item, iau sai ch’ilg saung da Jesu Christ schubregia nus da tuts puccaus. Quant yfriameng ella ha urau, à sa racommondau à Deus, cun olm’à chierp, pon dar pardichia quels ch’en stai dantuorn, quant flissiameng ella ha racommondau sias filgias avant tuttas caussas à Deus lau speras à buns amigs, san puschpei quels ch’ean stai d’antuorn, ch’ei granda compurtanza ella ha mussau en sia malsoingia, co ella ha sa racommondau à la velgia dilg senger, a gig, Senger veng (f. 67b) vantzei, senger preng si mieu spirtt, à silg suenter passada beadameng or da tutt malruvaus, ent ilg ver ruvaus lasch iau plidar auters. Quant bead eis ella ussa ruvaus ella da sias lavurs, ussa vangiss er ella sch’ella savess plidar, a gir, beai en ils morts ca mieran ent ilg senger, dad ussanvi, ie els ruvausen da lur lavurs.